𓆩 ፈራሁ 𓆪

ቀኑ ከረፈደ ከመሸብኝ መጣሁ
ደጃፍህ ላይ ቆምኩኝ እንዳልገባ ፈራሁ
በደሌን ሳትመዝን ግቢ ብትልኝም
ሀጥያቴ ከበደኝ አላራመደኝም /2/

የሰው እድሜ አጭር ነው ጥቂት ነው
እንዴት ነው ሳላውቅህ ዘመኔ ያለቀው
ጉብዝናዬን አለም ሲቃ ተጫወተብኝ
እንዴት ብዬ ልርገጥ ደጅህን በድፍርት

ፈራሁኝ ልግባ ወይ አልግባ
እንዴት ይመዝናል ያንተ ደም በኔ እንባ

እኔ ፈራሁ እንጂ አንተ እኮ አታስፈራም
መምጣቴ ነው ደስታህ ፍቅርህ አይታማም
ሽምቅቅ አለች ነፍሴ መስቀልህን ሳየው
በደሌን አሰብኩት ደምህን እያየሁ

ፈራሁኝ ልግባ ወይ አልግባ
እንዴት ይመዝናል ያንተ ደም በኔ እንባ

በንፅህና ፊት እንዴት እቆማለሁ
እንደ መላእክቱ በምን ጋርዳለሁ
እራሴን መሸፈኛ ክንፍ የለኝም እኔ
ይታያል ሀጥያቴ የበደል እርቃኔ

ፈራሁኝ ልግባ ወይ አልግባ
እንዴት ይመዝናል ያንተ ደም በኔ እንባ

ጠዋት እና ማታ ለመጣህ አንድ ነው
አምሽቶም ለገባ እኩል ትከፍላለህ
አብርሃም ወይ ይስሃቅ በድንኳንም ቢያድሩ
በአንተ መንግስት ግን ከወንበዴ አይቀድሙም

ፈራሁኝ ልግባ ወይ አልግባ
እንዴት ይመዝናል ያንተ ደም በኔ እንባ

መዝሙር
ዘማሪት በዛወርቅ አስፋው