ተዋሕዶ

ተዋሕዶ የቃሉ ትርጉም ግእዝ ሲሆን የሚያበሥረንም የአምላካችን የአግዚአብሔርን ሰው የመሆን ምሥጢር ነው። ይህም ገና ያኔ በኦሪት ዘፍጥረት ፫፡፳፪ (3:22) “አግዚብሔር አምላክም አለ አነሆ አዳም መልካምንና ከፉን ለማወቅ ከአኛ አንደ አንዱ ሆነ” የሚለው አምላካዊ ቃል የተፈጸመበት የሰው ልጅ የመዳን ዜና ነው።

ተዋሕዶ ስንል ማን ከማን ተዋሐደ?

በዮሐንስ ወንጌል ፩፡ ፲፬ (1፥14) ላይ "ውአቱ ቃል ሥጋ ኮነ”
ያ ቃል ሥጋ ሆነ ይለናል ያ ቃል የተባለው አግዚአብሔር ነው።

“ሥጋ” የተባለው ደግሞ ሰው ነው።ከዚህ የወንጌል ምሰጢር የተነሣ ተዋሕዶ ማለት አካላዊ ቃል የተባለ አግዚአብሔር ወልድ ሥጋ ከተባለ ሰው ያለመለየት፣ ያለመቀላቀል፣ ያለድማሬ አንድ ሆነ። በተዋሕዶ ከበረ ስለዚህ አምካካችን እግዚብሔር እኛን ለማዳን ሲል ከአመቤታችን ከቅድስት ድንግል ማርያም ተወለደ።

ከቅድስት ድንግል ማርያም ተወለደ ስንል የአሷን ባሕርይዋን ባሕርይ አደረገ። ሥጋም የአምላክን ባሕርይ ባሕርዩ አደረገ።

ይህ ምን ማለት ነው?

አካላዊ ቃል አግዚአብሔር፡- አይዳበሰም፣ አይታይም፣ አይጨበጥም፣ አይዳስስም፣ አይበላም፣ አይጠጣም፣ አያንቀላፋም፣ አይሞትም እነዚህ ሁሉ የሚሰማሙት ለሰው (ለሥጋ) ነው። አምላካችን ከድንግል በተወለደ ጊዜ ግን በተዋሕዶ የስውን ባህርይ የራሱ አደረገ።

በአጭሩ የሠራዊት ጌታ አግዚአብሔር ካለ አባት ከአመቤታችን ተወልዶ ሥጋን ተዋሕዶ (3ዐ) በሠላሳ ዘመኑ ተጠምቆ በቀራኒዮ ተሰቅሎ በጐልጐታ ተቀብሮ ሞትን ድል አድርጎ ተነሥቶ ዐረገ በተዋሐደው ሥጋ ዳግም ለፍርድ ይመጣል “ከእናንተ ወደ ሰማይ የወጣው ኢየሱስ ወደ ሰማይ ሲሄድ አንዳያችሁት አንዲሁ ይመጣል“ ሥራ. ፩:፲፩ (1:11) ሥጋን ለብሶ አንዳረገ አንዲሁ ይመለሳል በመንግሥተ ሰማያት ለዘላለም ይኖራል ብሎ ማመን እውነተኛ የተዋሕዶ እምነታችን ነው።

የማይመረመር የማይለወጥ ቃል የሚለወጥ ሥጋን ተዋሐደ መለወጥ ይሰማማው የነበረ ሥጋን የማይለወጥ አደረገው። ሰለዚህም በተዋሐደው በመዋቲ አዳም ሥጋ ተገለጠ የማይለወጥ ባሕርይ ያለው ቃል የሚለወጥ ባሕርይ ባለው ሥጋ ሞተ በፍዳ የተያዙትን በወንጌሉ አዳናቸው

ሃይማኖተ አበው።

ስለዚህም ወገኖች ሆይ:- አምላካችን በደሙ የመሠረተልንን የነጻች እምነታችንን እሰከ መጨረሻ ካፀናን የከብሩ ወራሾች የስሙ ቀዳሾች አድርጎ በከብር ያኖረናል። ”ሕጉንም በቀንና በሌሊት የሚያሰብ _ እርሱም በውኃ ፈሳሾች ዳር እንደተተከለች ፍሬዋን በየጊዜው አንደምትሰጥ ዛፍ ይሆናል።” መዝ.፩፡ ፪ (1፥2)

የመጀመሪያ አምነታችንን አሰከ መጨረሻው አጽንተን ብንጠብቅ የከርሰቶሰ ተካፋዮች እንሆናለን" ዕብ ፫፥፲፬(3:14)

ይህ የቅዱሰ ጳውሎሰ ቃል በአምላካችን ስው መሆን (ተዋሕዶ) ያገኘነውን የልጅነት ፀጋ ያሳያል።ከፅንሰታችን እሰከ ዕለተ ሞትታችን ኋላም እሰከ ዕለተ ምጽእት በዚች ተዋሕዶ ሃይማኖት ጸንተን የቀደመች ልጅነታችንን ብንጠብቅ ከከርሰቶሰ ጋር አንድ እንሆናለንና።

ተዋሕዶ የአግዚአብሔር ሰው የመሆን ምሥጢር ነው። ከድንግል ሰው የሆነው ቃል የተባለ እግዚአብሔር ወልድ እርሱ አምካክ ነው። ሰው በመሆኑ ከእምላክነቱ እንዳች አልጎደለውም።

ተዋሕዶ የቃለ እግዚአብሔር ከአመቤታችን ከሥጋዋ ሥጋ ከነፍሷ ነፍስ የመንሣት (የመዋሐድ) ምሥጢር ታላቅ ነው። እርሱ የዳዊት ልጅ አንደሆነ አንዲሁ የዳዊት ፈጣሪ ነው። ከአብርሃም ዘር እንደተገኘ እንዲሁ ከእብርሃም በፊት ነበረ።

ማቴ. ፩፡፩ ፳፪፡፵፩: ፵፭ (22፡41-45) ዮሐ ፰:፶፰(8:58)

@Deaconchernet