"ቤተ ማርያም መንፈሳዊ ሚዲያ💒

=>+"+ እንኩዋን "ለተአምረ እግዝእትነ ማርያም": "ቅዱስ ደቅስዮስ": "ቅዱስ አንሰጣስዮስ" እና "ቅዱስ ገብርኤል" ዓመታዊ በዓል በሰላም አደረሳችሁ +"+

+*" ተአምረ ማርያም "*+

=>"ተአምር" የሚለውን ቃል በቁሙ "ምልክት" ብሎ መተርጐም ይቻላል:: መሠረታዊ መልዕክቱ ግን ነጮቹ በልሳናቸው Miracle የሚሉት ዓይነት ነው:: ከተፈጥሮ ሕግ ውጪ (በላይ): ከፍጡራንም ችሎታ የላቀ ነገር ሲሠራ (ሲፈጸም) ተአምር ይባላል::

+ተአምር የእግዚአብሔር የባሕርይ ገንዘቡ ነው:: እርሱ ዓለምን ከመፍጠሩ ጀምሮ እያንዳንዷ ተግባሩ ለእኛ ተአምራት ናቸው:: ስለዚህም ነው "ኤልሻዳይ - ከሐሌ ኩሉ - ሁሉን ቻይ" እያልን የምንጠራው::

+እግዚአብሔር ፍጡራኑን ይወዳልና እርሱ ለወደዳቸውና ደስ ላሰኙት ተአምራት ማድረግን ሰጥቷል:: በብሉይ ኪዳን እነ ሙሴ ባሕር ሲከፍሉ: መና ሲያዘንሙ: ውሃ ሲያፈልቁ (ኦሪትን ተመልከት) እነ ኤልያስ ሰማይን ሲለጉሙ: እሳትን ሲያዘንሙ: ሙታንን ሲያስነሱ (1 ነገሥት) እንደ ነበር ይታወቃል::

+እንዲያውም በሙሉ መጽሐፍ ቅዱስ የተአምር መጽሐፍ ነው ብሎ ለመናገርም ያስደፍራል:: በሐዲስ ኪዳንም መድኃኒታችን ብዙ ተአምራትን ሠርቶ ለሐዋርያቱ የተአምራት ጸጋውን ሰጥቷቸዋል:: (ማቴ. 10:8, 17:20, ማር. 16:17, ሉቃ. 10:17, ዮሐ. 14:12)

+እነርሱም በተሰጣቸው ሥልጣን ብዙ ተአምራትን ሠርተዋል:: (ሐዋ. 3:6, 5:1, 5:12, 8:6, 9:33-43, 14:8, 19:11)
+በተአምራት ብዛት ደግሞ ከጌታ ቀጥላ ድንግል እመ ብርሃን ትጠቀሳለች:: ዛሬም የምናስበው የእርሷን ተአምራት ነው::

+የእግዝእትነ ማርያም ሙሉ ሕይወቷ ተአምር ነው:: አበው:- "ድንግል ተአምራት ማድረግ የጀመረችው ገና ሳትወለድ ነው" ሲሉ የሚጸንባቸው ሰዎች አሉ:: ከአዳም ውድቀት በሁዋላ በእርሷ እንደሚድን "ሴቲቱ" (ዘፍ. 3:15) በሚል ከተነገረው በሁዋላ ድንግል በብዙ ተአምራት (በምሳሌ) ተገልጣለች::

+ለአብነት ያህልም እግዚአብሔር ኖኅን ከጥፋት ውሃ እንዲሁ ማዳን ሲችል ተአምራቱን በመርከብ ገለጠ:: (ዘፍ. 7:1) ለሚያስተውለው ያቺ መርከብ ናት ድንግል::

+አብርሃም ይስሐቅን ሊሰዋ ሲል በተአምራት በግ በእፀ ሳቤቅ ተይዞ ተገኝቷል:: (ዘፍ. 22:13) ያዕቆብ በቤቴል ድንቅ መሰላልን ተመልክቷል:: (ዘፍ. 28:12) ሙሴ በጽላቱ ብዙ ተአምራትን ሠርቷል:: (ዘጸ. 34:29, ዘሌ.10:1)

+የአሮን በትር ስትለመልም ድንቅ ተአምራቱ እመቤታችንን ያሳያል:: ኢሳይያስ የድንግልን መጽነስ "ምልክት (ተአምር) ይሰጣቹሃል" ሲል ገልጾታል:: (ኢሳ. 7:14)

+በሐዲስ ኪዳንም የድንግል:-
*ያለ በደል መጸነሷ:
*ንጽሕት ሆና መወለዷ:
*በቤተ መቅደስ ለ12 ዓመታት ምድራዊ ምግብን አለመመገቧ:
*ያለ ወንድ ዘር መጸነሷ (ሉቃ. 1:26):
*ያለ ምጥ መውለዷና
*በልደት ዕለት የታዩ ተአምራት (ሉቃ. 2:1):
*እናትም: ድንግልም መሆኗ (ሕዝ. 44:1) ሁሉ በራሱ ድንቅ ተአምር ነው::

+ከዚህ ባለፈም በቃና ዘገሊላ ያደረገችውን ዐይነ ልቡናው ከታወረበት ሰው ውጪ ዓለም ያውቃል:: (ዮሐ. 2:1) ባለ ራዕዩ ቅዱስ ዮሐንስ ደግሞ:-

"ታላቅ ምልክትም በሰማይ ታየ:: ፀሐይን ተጐናጽፋ: ጨረቃ ከእግሮቿ በታች ያላት: በራስዋም ላይ የአሥራ ሁለት ከዋክብት አክሊል የሆነላት አንዲት ሴት ነበረች" ብሎ የእመቤታችን መገለጥ (መታየት) በራሱ ተአምር መሆኑን ነግሮናል:: (ራዕይ. 12:1)

+ድንግል እመቤታችን በሕይወተ ሥጋ ከሠራችው ተአምራት በበዛ መንገድ ላለፉት 2ሺ ዓመታት ስትሠራ ኑራለች:: እየሠራች ነው:: ገናም ትቀጥላለች:: ለሚያምናት ተአምራትን መሥራት ብቻ አይደለም: ነፍሱንም ከሲዖል ታድነዋለች::

+ሁሉን ቻይ ልጅ አላትና እርሷም ሁሉን ትችላለች:: እንኩዋን የፈጣሪ እናት ድንግል ማርያም የክርስቶስ ቅዱሳን ሐዋርያቱም "የሚሳናችሁ የለም" ተብለዋል:: (ማቴ. 17:20)

+*" ቅዱስ ደቅስዮስ "*+

=>ይህ ታላቅ የቤተ ክርስቲያን ሊቅ በዘመነ ጻድቃን አካባቢ እንደ ነበረ ይታመናል:: ከምናኔ ሕይወቱ ባሻገር በመንፈስ ቅዱስ ምርጫ የጥልጥልያ ሃገር ዻዻስም ነበር:: ይሕ ቅዱስ ሰው በእውነቱ ያስቀናል::

+እመቤታችንን ሲወዳት መንጋትና መምሸቱ እንኩዋ አይታወቀውም ነበር:: ፍቅሯ በደም ሥሮቹ ገብቶ በደስታ ያቃጥለው ነበርና ዘወትር እያመሰገናት አልጠግብ አለ:: የሚያስደስትበትን ነገር ሲያስብ ደግሞ የተአምሯ ነገር ትዝ አለው::

+ከዚያ በፊት የእመቤታችን ተአምሯ በየቦታው ይነገራል: ይጻፋል: ይሰበካል:: ግን በአንድ ጥራዝ አልተያዘም ነበርና በሱባኤ: በፈጣሪው እርዳታ: በፍጹም ድካም የእመ ብርሃንን ተአምራት ሰብስቦ በአንድ ጠረዘውና ለአገልግሎት ቀረበ::

+እርሷን ከመውደዱ የተነሳ ይህንን አድርጉዋልና እመ ብርሃን ወደ እርሱ ወረደች:: "ወዳጄ ደቅስዮስ ደስ አሰኘኸኝ" አለችው:: መጽሐፉንም ተቀብላው ባረከችው:: "አመሰግንሃለሁ" ብላውም ተሰወረችው::

+በዚህ ጊዜ ቅዱሱ ሐሴትን አደረገ:: (እመቤታችን ማየት እንዴት ያለ ሞገስ ይሆን!)
ቅዱስ ደቅስዮስ ግን ፍቅሯ እንደ እሳት ልቡን አቃጠለው:: አሁንም ደስ ሊያሰኛት ምክንያትን ይሻ ነበር::

+እመቤታችን ጌታን የጸነሰችበት በዓል (መጋቢት 29) ሁሌም ዐቢይ ጦም ላይ እየዋለ ለማክበር አይመችም ነበርና ቅዱሱ ታሕሳስ 22 ቀን ሊያከብረው ወሰነ:: በሃገሩ ያሉ ክርስቲያኖችን ጠርቶ ታላቅ በዓልን ለድንግል አከበረ::

+ሕዝቡም ጸጋ በዝቶላቸው ስለ እመቤታችን ታላቅ ሐሴትን አደረጉ:: በዚያች ሌሊትም እመ ብርሃን በሞገስ ወረደች:: "ወዳጄ ደቅስዮስ! ዛሬም ፍጹም ደስ አሰኘኸኝ! እኔም ስለ ክብርህ ይህንን አመጣሁልህ" ብላ ሰማያዊ ልብስና ዙፋን ሰጠችው::

+ማንም እንዳይቀመጥበት ነግራው: ባርካው ዐረገች:: ከዚህች ዕለት በሁዋላ ቅዱስ ደቅስዮስ ፈጣሪውንና ድንግል እናቱን ሲያገለግል: ተአምሯን ሲሰበስብ: ምዕመናንን ሲመራ ኑሮ በዚህች ዕለት ዐርፏል:: ከእርሱ በሁዋላ የተሾመው ዻዻስም በድፍረት በእርሱ ዙፋን ላይ በመቀመጡ መልአክ ቀስፎ ገሎታል::

+የእመቤታችንን ተአምር መስማትና ማንበብ ያለውን ዋጋ የሚያውቅ ጠላት ሰይጣን ግን ዛሬም ድረስ ባሳታቸው ሰዎች አድሮ ተአምሯን ይቃወማል::

+ለመረጃ ያህልም:-
*የእመቤታችን ተአምር የሰበሰበ (ቅዱስ ደቅስዮስ)
*የተአምሯን ሥርዓት ያዘጋጁ (ቅዱሳን አበው ማቴዎስ: ማርቆስና አብርሃም ሶርያዊ)
*እሰግድ ለኪን የደረሰው (ቅዱስ ዮሐንስ አፈ ወርቅ)
*የተአምሯን ሃሌታ (ቅዱስ ያሬድ)
*የዘወትሩን መቅድም (ቅዱሳን ሊቃውንት) ናቸው::

>

+"+ ቅዱስ አንስጣስዮስ +"+

=>የግብጽ 36ኛ ፓትርያርክ የሆነው ይህ አባት በ6ኛው ክ/ዘ የተወለደ ሲሆን በትጋቱ: በትምሕርቱና በድርሰቱ ይታወቃል:: ምዕመናንን ለማስተማርም ከ12,000 በላይ ድርሰቶችን ደርሷል:: ብዙ መከራዎችን አሳል በ7ኛው መቶ ክ/ዘ ዐርፏል::

+*" ሊቀ መላእክት ቅዱስ ገብርኤል "*+

ኢየሱስ ክርስቶስ - እውነተኛ ብርሃናችን!

[ "ብርሃን ወደ ዓለም መጣ፥ ያድነን ቤዛም ይሆነን ዘንድ፥ ብርሃንንም ይገልጥልን ዘንድ ቃል ሥጋ ሆነ።'' (ቅዱስ ያሬድ)]

በቤተክርስቲያናችን ሥርዓት ከታህሳስ 14 - 20 ያለው ጊዜ "ብርሃን" ይባላል። ነቢያት ብርሃን ክርስቶስ እንዲገለጥላቸው መማጸናቸው፥ የተገለጠው መድኅን ብርሃን መሆኑ ይነገርበታል።

ኦሪት የጨለማ ዘመን ናትና አበው የሰው ልጆች ተስፋ መድኅን ኢየሱስ ክርስቶስ ብርሃን ሆኖ ይገለጥላቸው ዘንድ በብርቱ ይጮኹ ነበር። ክቡር ዳዊት 'ብርሃንህና ጽድቅህን ላክ፥ እነርሱም ይምሩኝ፥ ወደ ቅድስናህ ተራራና ወደ ማደሪያህ ይውሰዱኝ' እያለ ተማጽኗል(መዝ 42(43):3)። ምሥጢራዊ ትርጓሜው 'ብርሃንና ጽድቅ የተባለ የባሕርይ ልጅህ ኢየሱስ ክርስቶስን ወደዚህ ዓለም ላክልን፥ እርሱም የእኛ ወገን ከምትሆን ከእመቤታችን ሥጋንና ነፍስን ነስቶ ተወልዶ እውነትና መንገድ ሕይወትም በመሆን ወደ መንግስተ ሰማያት መርቶ ያስገባኝ።' ማለት እንደሆነ አባቶቻችን ያስተምራሉ።

ነቢዩ ኢሳይያስም አስቀድሞ በመንፈስ ቅዱስ ኾኖ 'በጨለማ የተቀመጠው ሕዝብ ታላቅ ብርሃን አየ፥ በሞት አገርና ጥላ ለተቀመጡትም ብርሃን ወጣላቸው።' እንዳለ ብርሃን ተገለጠ(ኢሳ 9:2)። ያም ብርሃን ኢየሱስ ክርስቶስ ነው(ዮሐ 8:12)። ይህ ብርሃን በሥጋ በመገለጡ በድንቁርና በቀቢጸ ተስፋ ለነበሩ መንፈሳዊ ዕውቀት፥ በሞተ ሥጋ ሞተ ነፍስ ለነበሩ የከበረ ልጅነት፥ በኃጢአት በክህደት ለነበሩ ሃይማኖተ ክርስቶስ ተሰጥቷቸዋል። በእርሱ ያመንን ለእኛም 'ውሉደ ብርሃን - የብርሃን ልጆች' የመባልን ክብር አደለን(ኤፌ 5:9-10)።

ቅዱስ ኤፍሬም ሶርያዊ በውዳሴ ማርያም ድርሰቱ 'በዚህ ዓለም ለሚኖሩ ሰዎች ሁሉ የምታበራ እውነተኛ ብርሃን ስለ ሰው ፍቅር ወደዚህ ዓለም የመጣው ፍጥረት ሁሉ በመምጣትህ ደስ አለው።'(ውዳ. ማር. ዘሰኑይ) እያለ ሲያመሰግነው ቅዱስ ያሬድ ደግሞ "ወደ ዓለም የመጣው ብርሃን ለጻድቃን የሚያበራ የቤተ ክርስቲያን ሙሽራ ነው። የጠፋውን ይፈልግ (ይረዳ) ዘንድ የተበተኑትን ይሰበስብ ዘንድ ወደእኛ መጣ።' እያለ ወደ ዓለም የመጣውን እውነተኛ ብርሃን ኢየሱስ ክርስቶስን ያመሰግኑታል።

ክብርና ምስጋና አምልኮትና ውዳሴ ብርሃን ሆኖ ከጨለማ ላወጣን ለእርሱ ይሁን፥ አሜን!!!