ሰዎች በጥንት ጊዜ “ዐይን በዐይን፥ ጥርስ በጥርስ” እንዲጠይቁና “ክፉን በክፉ” በወለድ እንዲከፍሉ ይለመዱ ነበርና፤ ትዕግሥት ገና በምድር ላይ አልነበረምና፥ እምነትም አልነበረምና። እርግጥ ነው፥ እስከዚያው ድረስ ትዕግሥት ማጣት ሕጉ በሰጠው አጋጣሚዎች ይደሰት ነበር። የትዕግሥት ጌታና መምህር በሌለበት ጊዜ ያ ቀላል ነበር። እርሱ ግን ከተገኘና የእምነትን ጸጋ ከትዕግሥት ጋር ካዋሃደ በኋላ፥ በቃል እንኳን ማጥቃት፥ ወይም “ሞኝ” እንኳን ማለት ከ “ፍርድ አደጋ” ውጭ አይፈቀድም። ቍጣ ተከለከለ፥ መንፈሳችን ተያዘ፥ የእጅ ብልግና ተገታ፥ የምላስ መርዝ ተነቀለ። ቴርቱሊያን (ዓ.ም. 198) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 3 ገጽ 711
ከሕጉ ለመጠበቅ ያስመስሉ የነበሩት የሽማግሌዎች ወግ ራሱ በሙሴ ከተሰጠው ሕግ ጋር ይቃረን ነበርና። ስለዚህም ኢሳይያስ እንዲህ ይላል፥ “ነጋዴዎቻችሁ የወይን ጠጅን ከውሃ ጋር ይቀላቅላሉ” ይህም ሽማግሌዎች በቀላል የእግዚአብሔር ትእዛዝ የተቀላቀለ ወግን የመቀላቀል ልማድ እንደነበራቸው ያሳያል፤ ማለትም የውሸት ሕግንና ከ[እውነተኛው] ሕግ ጋር የሚቃረንን አቋቋሙ፤ ጌታም ለእነርሱ “ስለ ወጋችሁ የእግዚአብሔርን ትእዛዝ ለምን ትተላለፋላችሁ?” ባላቸው ጊዜ ግልጽ እንዳደረገው። በግልጽ በመተላለፍ ብቻ የእግዚአብሔርን ሕግ በንቀት አልያዙትም፥ የወይን ጠጅን ከውሃ ጋር በመቀላቀል፤ ነገር ግን የራሳቸውን ሕግ ከእርሱ ጋር ተቃራኒ አድርገው አቆሙት፥ ይህም እስከ ዛሬ ድረስ ፈሪሳዊ ተብሎ ይጠራል። በዚህ [ሕግ] አንዳንድ ነገሮችን ይደብቃሉ፥ ሌሎችን ይጨምራሉ፥ ሌሎችንም እንደ ፈቃዳቸው ይተረጉማሉ፥ ይህም መምህሮቻቸው እያንዳንዳቸው በተናጠል ይጠቀማሉ፤ እነዚህን ወጎች ለማስጠበቅም ለእግዚአብሔር ሕግ ሊገዙ አልፈለጉም፥ ይህም ለክርስቶስ መምጣት ያዘጋጃቸዋል። ኢራኒዎስ (ዓ.ም. 180) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 1 ገጽ 475
VI. ድኅነትን ማጣት ይቻላልን?
ከጌታና ከአዳኝ ከኢየሱስ ክርስቶስ እውቀት ከዓለም ርኵሰት ካመለጡ በኋላ፥ እንደገና በዚያ ከተጠመዱና ከተሸነፉ፥ የኋለኛው መጨረሻ ከፊተኛው ይበልጥ ክፉ ነው። ከታዘዘላቸው ከቅዱስ ትእዛዝ ተመልሰው፥ የጽድቅን መንገድ ከማወቅ ይልቅ አለማወቅ ይሻላቸው ነበርና። ነገር ግን “ውሻ ወደ ትውከቱ ተመለሰ፥ የታጠበችም እሪያ በጭቃ ውስጥ ለመንከባለል” የሚለው እውነተኛ ምሳሌ በእነርሱ ላይ ሆነ። 2 ጴጥሮስ 2:20-22
አሁን ለራሳችሁ ተጠንቀቁ፥ እንደ አንዳንዶችም በኃጢአታችሁ ላይ አትጨምሩ፥ “ቃል ኪዳኑ የእነርሱም የእኛም ነው” እያላችሁ። ነገር ግን ሙሴ አስቀድሞ ከተቀበለው በኋላ በመጨረሻ አጡት። በርናባስ (ዓ.ም. 70-130) ምዕራፍ 4
በእነዚህ የመጨረሻ ቀናት በቁም ነገር እንጠብቃለን፤ ምክንያቱም አጠቃላይ የእምነት ጊዜያችሁ ምንም አይጠቅማችሁም፥ አሁን በዚህ ክፉ ጊዜ የእግዚአብሔር ልጆች እንደመሆናችን መጪውን አደጋዎች ካልተቃወምን፥ ጥቁሩ አንድም የመግቢያ መንገድ እንዳያገኝ። በርናባስ (ዓ.ም. 70-130) ምዕራፍ 4
እኛ የተጠራን [የእግዚአብሔር] እንደመሆናችን በሰላም ሆነን በኃጢአታችን አንተኛ፥ ክፉው አለቃም በእኛ ላይ ሥልጣን አግኝቶ ከጌታ መንግሥት እንዳያስወጣን ተጠንቀቁ። እናንተም፥ ወንድሞቼ፥ ይህንኑ በበለጠ ተጠንቀቁ፥ በእስራኤል ውስጥ ከእነዚህ ታላላቅ ምልክቶችና ድንቆች በኋላ እንደዚህ [በመጨረሻ] እንደተተዉ ስታስቡና ስትመለከቱ። “ብዙዎች ተጠርተዋል፥ ጥቂቶች ግን ተመርጠዋል” የሚለውን [አባባል] እየፈጸምን እንዳንገኝ እንጠንቀቅ። በርናባስ (ዓ.ም. 70-130) ምዕራፍ 4
ስለ ሕይወትህ ተጠንቀቅ። መብራቶቻችሁ አይጥፉ፥ ወገባችሁም አይፍታታ፤ ነገር ግን ጌታችን በየትኛው ሰዓት እንደሚመጣ ስለማታውቁ ተዘጋጅታችሁ ኑሩ። ነገር ግን ነፍሳችሁን የሚገባውን እየፈለጋችሁ ብዙ ጊዜ ተሰብሰቡ፤ በመጨረሻው ጊዜ ፍጹማን ካልሆናችሁ አጠቃላይ የእምነት ጊዜያችሁ አይጠቅማችሁምና። ዲዳኬ (ዓ.ም. 80-140) ምዕራፍ 16
ወንድሞች ሆይ፥ ብዙ ጥቅሞቹ ለእኛ ለሁላችን በፍርድ እንዳይለወጡ ተመልከቱ፥ ከእርሱ ጋር በሚገባ ካልተመላለስንና በፊቱ መልካምና ደስ የሚያሰኘውን በስምምነት ካላደረግን። ...እንግዲህ ከፈቃዱ ፈጽሞ መሸሽ እንደሌለብን ተገቢ ነው። ቀሌምንጦስ ዘሮማ (ዓ.ም. 96) ምዕራፍ 21