​​​​✞ ዘመነ ጽጌ ✞

ከመስከረም 26 እስከ ኅዳር 6

"ልጄን ከግብፅ ጠራሁት"
ት.ሆሴዕ ፲፩፥፩

ከመምህር ዮሐንስ ለማ

ክፍል አስራ አንድ [፲፩]

በሀገረ እግዚአብሔር ኢትዮጵያ የመስከረምና የጥቅምት ወራት የአበባ ወራት (ዘመነ ጽጌ ) ናቸው፡፡ ይህም ወቅት ተራሮች በአበባ የሚያጌጡበትና ለዓይን ማራኪ የሚሆኑበት ጊዜ ነው፡፡ በዚህም ዘመን

ጌታችንና መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ"ስለ ልብስ ስለምን ትጨነቃላችሁ ? የሜዳ አበቦች እንዴት እንዲያድጉ ልብ አድርጋችሁ ተመልከቱ፡፡ አይደክሙም፣ አይፈትሉም ፣ ነገር ግን እላችኋለሁ፣ ሰሎሞንስ እንኳ በክብሩ ሁሉ ከእነዚህ እንደ አንዱ አልለበሰም፡፡ እግዚአብሔር ዛሬ ያለውን ነገም ወደ እቶን የሚጣለውን የሜዳን ሣር እንዲህ የሚያለብሰው ከሆነ እናንተ እምነት የጐደላችሁ እናንተንማ ይልቁን እንዴት ? እንግዲህ ምን እንበላለን ? ምንስ እንጠጣለን ? ምንስ እንለብሳለን ? ብላችሁ አትጨነቁ።"ማቴ ፭፥፳፰-፴፫ በማለት የተናገረውን ቃል በማሰብ መጨነቅ የሚገባን መንግሥተ ሰማያት ለመግባት እንጂ በዚህ ዓለም ስላለው ነገር እንዳልሆነ ተራሮችን በአበባ ያለበሰ አምላክ በአርአያውና በአምሳሉ የፈጠረንን እኛን ለኑሮ የሚያስፈልገንን ምግብና ልብስ እንደማይነሳን እያሰብን የምንዘክርበት ወቅት ነው፡፡

እንዲሁም ነቢየ እግዚአብሔር ክቡር ዳዊት"ተዘከር እግዚኦ ከመመሬት ንሕነ ሰብእሰ ከመ ሣዕር መዋዕሊሁ ወከመ ጽጌ ገዳም ከማሁ ይፈሪ ፣ አቤቱ እኛ አፈር እንደሆንን አስብ ሰውስ ዘመኑ እንደሣር ነው ። እንደ ዱር አበባ እንዲሁ ያብባል ነፋስ በነፈሰበት ጊዜ ያልፋልና። "መዝ፻፪፥፲፬-፲፮ በማለት እንደተናገረው የሰው ሕይወት በሣር ይመሰላል፡፡

ሳር አድጐ አብቦ ከዚያ በኋላ ይደርቅና በነፋስ አማካኝነት ያ የረገፈው ሣር እየተነሳ የነበረበት ቦታ ስንኳ እስከማይታወቅ ድረስ ይሆናል፡፡ ሰውም ከአደገ በኋላ በሕማም ፀሐይነት ይደርቅና በሞት ነፋስነት ይወሰዳል፡፡ ከዚያ በኋላ ወደ መቃብር ሲወርድ የነበረበት ቦታ ይዘነጋል፡፡

ስለዚህ ዘመነ ጽጌ ሰው ዘመኑ እንደ አበባ በቶሎ የሚረግፍ መሆኑን በማሰብ ዘመን ሳያልፍ መልካም ሥራ ለመሥራት በትንሣኤ ኅሊና የሚነሣበት ጊዜ ነው፡፡

ቅዱስ ያሬድ ለዘመነ ጽጌ የሠራው ድጓም ይህንኑ የሰውን ዘመን አጭርነት፣ የሕይወቱን ኢምንትነት፣ በዚህ ሕላዌ የተፈጠረ ሰው ሑሉ በዚህ ዓለም ክፉ ሥራ መሥራት እንደሌለበት፣ ሁልጊዜ በተዘክሮተ ሞት (ሞትን በማሰብ ) እንዲኖር የሚያስረዳ ነው፡፡

ረ. ምድረ ግብፅ ፦
እመቤታችን ዮሴፍ እና ሰሎሜ ወደ ምድረ ግብፅ ሲጓዙ ሦስት ቀን ጫካ ውስጥ ሰነበቱ፡፡ በጣም ተራቡ፣ ተጠሙ፡፡ በበረሃ በረሃብና በውሃ ጥም እንዳይሞቱ እመቤታችን ጸለየች።

ወዲያው የተሠራ ማዕድ /የተዘጋጀ መግብ / መጣላቸው በልተው ጠገቡ፡፡ ከዚህ በኋላ ኢንፍሎን ወደተባለ አገር ሄዱና ርግባዳ ከተባለ ሰው ቤት ተቀመጡ፡፡ ብዙ ሰዎች ዕውቀት ፈልገው ወደ እመቤታችን ይመጡ ነበር፡፡

እመቤታችን ከጥበበኞች ከእስራኤል አገር ስለመጣች ብዙ ጥያቄዎችን ይጠይቋት ነበር፡፡ እመቤታችን ብዙ ምሳሌ እየመሰለች ጥያቄዎቻቸውን ስትመልስላቸው እያደነቁ ይሄዱ ነበር፡፡ ከጥቂት ጊዜ በኋላ የዚያች አገር ገዥ ሞተ፡፡ ቤተሰቦቹ መጥተው ለእመቤታችን ነገርዋት፡፡ እመቤታችን ስትሄድ ሞቶ አገኘችው፡፡ የሚያለቅሱትን ሰዎች ዝም በሉ አለቻቸው፡፡ አልቃሾቹ ዝም አሉ ፡፡ በቀኝ እጅዋ ይዛ በእግዚአብሔር ስም ተነስ አለችው፡፡ የሞተው አገር ገዥ ሕያው ሆኖ ተነሣ፡፡ ለለቅሶ የተሰበሰቡት ሰዎች የጣዖቶቻቸውን ስም በመጥራት አጵሎንና አርዳሚስ ሰው ተመስለው መጡ አሉ ፡፡ እመቤታችንም እናንተ የምትሏቸው ጣዖታት አይደለሁም፡፡ ከይሁዳ ምድር ተሰድጄ የመጣሁ ሰው ነኝ ካለቻቸው በኋላ የሞተውን ሰው ማስነሣት የሚቻለው እግዚአብሔር መሆኑን እንዲያውቁና በእግዚአብሔር እንዲያምኑ አስተማረቻቸው ፡፡

በሀገራቸው ውስጥ የሚኖሩ በሽተኞችን እየፈወሰችላቸው ጥቂት ወራት
ተቀመጠች፡፡ ምድራቸውን ባርካ ውሃ አፈለቀችላቸውና በዚህ ተፈወሱ አለቻቸው፡፡ የታመመ ሰውም ሆነ እንስሳ እመቤታችን ባፈለቀችው ውሃ ሲታጠብ ይፈወስ ነበር፡፡

ከዚህ በኋላ ራፋን ወደተባለ አገር ሄዱ ፡፡ የራፋን ሰዎች መለከት እየነፉ ወጥተው እመቤታችንን ዮሴፍንና ሰሎሜን በድንጋይ ቀጠቀጧቸው፡፡ እነዮሴፍም ከዚያ አገር ወጥተው ሄዱ ፡፡

በአረብ አንፃር ቄድሮስ ከተባለ አገር ደረሱ፡፡ በተቃራኒው የሚጾሙ የሚጸልዩ ደጋግ ሰዎችን አገኙ፡፡ አገሩም በጣም ደስ የሚያሰኝ ልምላሜ የተሞላበት አገር ነበር፡፡

በቄድሮስ ስምንት ወር ተቀመጡ፡፡ ዮሴፍም እመቤታችንን ሁሉን ነገር ትተን ከዚህ አገር እንቀመጥ አላት፡፡ አገር ለአገር ዋሻ ለዋሻ መንከራተቱን ትተን እንረፍ ማለቱ ነው፡፡ እመቤታችንም ያለ እግዚአብሔር ፈቃድ እዚህ መቀመጥ አንችልም አለችው ዮሴፍን፡፡ በዚያች ሌሊት ቅዱስ ገብርኤል መጥቶ እመቤታችንን ከዚህ አገር ውጪ አላት፡፡ ከዚያች አገር ወጥተው ወደ ደብረ አሞር ሄዱ፡፡

የተለያየ ደዌ የያዛቸው ሰዎች ወጥተው ተቀበሏቸው፡፡ እመቤታችን ሁሉንም ፈወሰቻቸው እነ ዮሴፍ በደብረ አሞር ብዙ ጊዜ ተቀመጡ ፡፡ከደብረ አሞር ወጥተው ሲሄዱ ጌላውዳ ከተባለ አገር ደረሱ፡፡

በዚያም ርኩስ መንፈስ ያደረበት ሰው አገኙ፡፡ ርኩስ መንፈስ ከያዘው 70 ዓመት አልፎታል፡፡ ሰውየው አይተኛም ሥጋውን በድንጋይ ይቦጫጭቃል በሰንሰለትም ሲታሰር ሰንሰለቱን ይሰባብራል፡፡ እመቤታችንን ባያት ጊዜ ይቅር በይኝ ብሎ ከእግሯ ስር ወደቀ፡፡

እመቤታችንም ርኩሱንም መንፈስ በእግዚአብሔር ስም ውጣ አለችው፡፡ ርኩሱ መንፈስ ወጣ፡፡ ክፉ አራዊት የርኩሳን መናፍስት መገለጫዎች ናቸው፡፡ዮሐንስም በእባብና በዘንዶ ዲያብሎስን ሲገልጸው እንዲህ ይላል፡፡ "ዓለሙንም ሁሉ የሚያስተው ዲያብሎስና ሰይጣን የሚባለው ታላቁ ዘንዶ እርሱም የቀደመው እባብ ተጣለ። ራእ፲፪፥፱

ርኩሱ መንፈስ የወጣለት ሰው ከአንቺ አልለይም ብሎ እየሰገደ እመቤታችንን ተከተላት፡፡ እመቤታችንም ወደ ዘመዶችህ ተመልሰህ እግዚአብሔር ያደረገልህን ንገር አለችው ፡፡
እመቤታችን የተለያዩ ተአምራትን እንደምታደርግ በአካባቢው ተሰማ፡፡ አንድ ሆዱን የነፋው ሀገረ ገዢ መጥቶ ፈውሺኝ አላት፡፡ እመቤታችንም በልጄ እመን ትድናለህ አለችው፡፡ እርሱም አምናለሁ አለ፡፡ ከሆዱም እባብ ወጣለት፣ ከበሽታው ተፈወሰ፡፡ እነ ዮሴፍን ዘጠኝ ወር ያህል ከቤቱ አስቀመጣቸው፡፡

ከዘጠኝ ወር በኋላ ከቤቱ ወጥተው ሲሄዱ ሊባ የሚባል ባሕር ካለበት አገር ደረሱ፡፡ የዚያ አገር ሰዎች በጅራፍ እየገረፉ አባረርዋቸው፡፡ እነ ዮሴፍ ቤልቤል ከሚባል ዛፍ ስር አደሩ፡፡ ነገር ግን መልአክ ወርዶ በሰረገላ ወስዶ.....

ክፍል አስራ ሁለት ይቀጥላል.....

   ┈┈┈┈••●◉❖◉●••┈┈┈
    @yemezmur_gexem
   ┈┈┈┈••●◉❖◉●••┈┈┈