درسی در محضر حضرت مولانا:
طفل را گر نان دهى بر جاى شیر
طفل مسکین را از آن نان مرده گیر
چون که دندانها بر آرد بعد از آن
هم به خود، گردد دلش جویاى نان
مرغ پر نا‌رسته چون پرّان شود
لقمهْ هر گربه درّان شود
چون برآرد پر، بپرّد او به خود
بیتکلّف، بی صفیر نیک و بد
#مثنوی_مولانا دفتراول
📘در این ابیات که با دو مثال ملموس و زیبا آراسته شده اند مولانا یک اصل کلی و ارزشمند را یاد آوری می کند:
پختگی و کمال شرط لازم برای پذیرفتن هر مسئولیت و گام نهادن در هر راهی است.
اگر کسی چه در عرفان و چه در مسایل اجتماعی و دینی و سیاسی در رشته و شغل مورد تصدی به مرحله پختگی و قوام نرسیده باشد هم خود را آسیب می رساند و هم دیگران را.و اگر کمال پذیرفت و به بلوغ و پختگی و قابلیت رسید دیگر واسطه نمی خواهد.
در مبحث عرفانی چنین است که شیخ نا کامل و طی مراحل ننموده چگونه می تواند مقتدای خلق باشد؟
درست مانند طفلی دندان در نیاورده که از خوردن نان هلاک می شود و مرغ پر در نیاورده که پرواز عامل مرگش می شود.
طفل را گر نان دهى بر جاى شیر
طفل مسکین را از آن نان مرده گیر
چون که دندانها بر آرد بعد از آن
هم به خود، گردد دلش جویاى نان
مرغ پر نا‌رسته چون پرّان شود
لقمهْ هر گربه درّان شود
چون برآرد پر، بپرّد او به خود
بیتکلّف، بی صفیر نیک و بد
#مثنوی_مولانا دفتراول
📘در این ابیات که با دو مثال ملموس و زیبا آراسته شده اند مولانا یک اصل کلی و ارزشمند را یاد آوری می کند:
پختگی و کمال شرط لازم برای پذیرفتن هر مسئولیت و گام نهادن در هر راهی است.
اگر کسی چه در عرفان و چه در مسایل اجتماعی و دینی و سیاسی در رشته و شغل مورد تصدی به مرحله پختگی و قوام نرسیده باشد هم خود را آسیب می رساند و هم دیگران را.و اگر کمال پذیرفت و به بلوغ و پختگی و قابلیت رسید دیگر واسطه نمی خواهد.
در مبحث عرفانی چنین است که شیخ نا کامل و طی مراحل ننموده چگونه می تواند مقتدای خلق باشد؟
درست مانند طفلی دندان در نیاورده که از خوردن نان هلاک می شود و مرغ پر در نیاورده که پرواز عامل مرگش می شود.