‼⁉️
ይሄ የአንድ ጣልያናዊ ሰው ታሪክ ነው፡፡ እጅግ በጣም ረዘም ኣርጎ ዛሬ በሙሉ
የለይቶ ማቆያ ሁናቴ ውስጥ ያለችው ሀገሩ ከየት ተነስታ የት ደረሰች የሚለውን
ይናገራል፡፡ እንደወረደ ነው የተረጎምኩት፡፡ በየመሃሉ ስብር ስብር ማለቱን ችለህ
አንብብና ፍረድ፡፡
ዛሬም እንደትናንቱ ከጓደኞችህ ጋር ፈታ እያልክ ከሆነ፣ በሰው የተጨናነቁ ክለቦች ውስጥ ስትጨፍር እያነጋህ ከሆነ፡፡ ራስህን በመስታወት ተመልከትና ስርዓትህን መያዝ ጀምር፤ በሽታ በካልቾ እየጠለዘ ቤትህ ሳያስቀምጥህ፡፡ አለም ምን እየመጣባት እንደሆነ ገና ፍንጩም የላትም!!!" መቼም በዜና ሰምተሃል፣ ሙሉ ሀገሪቷ- ጣልያን-ራሷን በለይቶ ማቆያ ውስጥ
ከትታ፣ ከአለም ተገልላ ተቀምጣለች፡፡ በኮሮና ምክንያት፡፡ ሁኔታው በጣም መጥፎና አሳዛኝ ነው፡፡ ይበልጥ ልብ የሚሰብረው ግን፣ ቀሪው ኣለም " አይ እኔን አይነካኝም " በሚል ሀሳብ እጁን አጣጥፎ መቀመጡ ነው፡፡
ይሄንን የቀሪውን አለም ሀሳብ የማውቀው፣ እኛም ከሁለት ሳምንታት በፊት እናስበው ስለነበር ነው፡፡
ነገሮች ከየት ተነስተው የት እንደደረሱ፣ አሁን ምን ላይ እንዳለን፣ በየት በኩል
እንዳለፍን ደረጃ በደረጃ እንየው፡፡
ደረጃ አንድ... ኮሮና የሚባል ቫይረስ የሆነ ቦታ መኖሩን ሰምተሃል፡፡ አለ ብቻ፡፡ ከዛ የመጀመሪያዎቹ ተጠቂዎች በሀገርህ ብቅ ብቅ ማለት ይጀምራሉ፡፡ አንተ ግን ለትንሽዬ ጉንፋን ምንም ሀሳብ አይገባህም፡፡ "ገና ወጣት ነኝ፡፡ እድሜዬ ከ75 አልገፋ፡፡ ምን እሆናለሁ? ምንም!!!" " እኔን ምንም አያገኘኝ፡፡ ሰዉ ያለቅጥ
እያካበደ ነው፡፡ አሁን እኔ የፊት ማስክ እና የሽንት ቤት ሶፍት ልገዛ የሚገባኝ ሰው
ነኝ??? ኧረ በጭራሽ!!" " ከፈለገ ሰዉ ይነፋ እንጂ፣ እኔ ኑሮዬን እቀጥላለሁ፡፡"
ደረጃ ሁለት...
አንድና ሁለት እየተባለ የሰማኸው የበሽተኞች ቁጥር፣ እየጨመረ እየጨመረ ይሄዳል፡፡ መንግስትህ " አደገኛ ክልሎች" ብሎ የመጀመሪያዎቹ በሽተኞች ያሉባቸውን ጥቂት፣ ትናንሽ ከተሞች ይዘጋል- ለይቶ ማቆያ፡፡ ያገልላል፡፡ እነዚህ ከሌሎች ከተሞች የበለጠ የህመምተኛ ቁጥር ያለባቸው ናቸው፡፡
እንዲሄ ስትል ትሰማለህ፡፡ " ውይ ሰዎቹ በቃ ተገለሉ? ሲያሳዝን፡፡" ትንሽ ትንሽም
ቢሆን ያስጨንቅሃል፡፡ "ግን መንግስት ጉዳዩን ስለያዘው መደናገጥ
አያስፈልግም" የተወሰኑ ሰዎችን ህልፈት ትሰማለህ፡፡ ግን በእድሜ የገፉና በሞት አፋፍ ላይ የደረሱ ሰዎች ናቸው ብለህ ትፅናናለህ፡፡ እንደውም፣ ሚዲያው ለትርፍ እና ለእይታ ሲል ያሳያቸው ናቸው ፣ እነዚህ ወራዶች ብለህ ትወቅሳለህ፡፡
ህይወት መልኳን ሳትቀይር ትቀጥላለች፡፡ "ከጓደኞቼ ጋር እየተገናኘሁ ፈታ
ማለትማ አልተውም፡፡ እኔ!?? ኧረ በደንብ፡፡ ያለንበት አካባቢ ሰላም ነው፣ እኔን ኮሮና ከሚይዘኝ፣ ፍቅር ቢይዘኝ ይቀላል" እያልኽ ትቆያለህ.
ደረጃ ሶስት
የበሽተኞች ቁጥር መመንጠቅ ይጀምራል፡፡ በአንድ ቀን ውስጥ ብቻ በሁለት እጥፍ አድጎ ያድራል፡፡ የሟቾች ቁጥርም እንደዛው፡፡ የአደጋ ክልሎች ይታወጃሉ፡፡ በሀገራችን በሽታው በጣም የገነነባቸው ኣራት ክልሎች- የሀገሪቱ 25% የሚሆነው- ከሌሎች እንዲለዩና እንዲገለሉ ተወሰነ ( የካቲት-29)፡፡ በነዚህ ክልሎች ውስጥ ትምህርት ቤቶችና ዩኒቨርሲቲዎች ቢዘጉም፣ መጠጥ ቤትች፣ ሆቴሎችና የስራ ቦታዎች ክፍት ነበሩ፡፡ አንድ ውስጥ አዋቂ ነኝ የሚል ሀላፊነት የጎደለው ጋዜጣ፣ የመንግስትን ውሳኔ መንግስት ከመዘጋጀቱና ለህዝብ ከማሳወቁ በፊት ለህዝብ ይፋ አወጣው፡፡
በዚህም በተፈጠረው መደናገጥ፤ አደገኛ ተብለው ከተለዩት አራት ክልሎች
ውስጥ 10ሺ ሰዎች አምልጠው ወደ ቀሪው የጣልያን ክፍል ተበታተኑ- በአንድ
ለሊት ብቻ፡፡ የቀረው 75% የሀገሪቱ ህዝብ፣ ከዘወትር ተግባሩ አንዳች እንኳን ሳይስተጓጎል ኑሮውን ይመራል- ኮሽም አይልበት፡፡ በሀገሬ፣ አብዛኛው ህዝብ ገና የጉዳዩን ከባድነት አልተረዳም፡፡ በየመገናኛ ብዙሃኑ- እጃችሁን ታጠቡ፣ ህዝብ የሚበዛባቸው ቦታዎች መሄድ ቀንሱ፣ በብዛት እየሆናችሁ አትሰብሰቡ እየተባለ በየአምስት ደቂቃው ይነገራል፡፡ ጆሮ የሚሰጥ የለም፣ ከልቡ የሚያስቀምጥ
አልተገኘም፡፡
ደረጃ አራት
በሽታው እንደ ክፉ ወሬ እየተዛመተ ነው፤ የበሽተኛው ቁጥር ደግሞ ሀገሪቱን
እንደ ድንገተኛ ደራሽ እያጥለቀለቃት፡፡ በየክልሉ የሚገኙ ትምህርት ቤቶችና
ዩኒቨርሲቲዎች ቢያንስ ለ1 ወር ያህል እየተዘጉ ነው፡፡ መንግስት በሀገር ደረጃ
የድንገተኛ የጤና አደጋ ቀውስ ውስጥ መግባታችንን አውጇል፡፡ ሆስፒታሎች
በሙሉ አቅማቸው ህዝብ ያስተናግዳሉ፡፡ ሌሎች አገልግሎቶች ሁሉ ተዘግተው፣
የኮሮናን ታማሚዎች ብቻ እያስተናገዱ ነው፡፡ በቂ ሀኪምና ነርስ በሀገሪቱ የለም፡፡
በጡረታ የተገለሉና ትምህርታቸውን ለሁለት አመታትና ከዛ በላይ የተከታተሉትን ሁሉ እየቀጠሩ እየሰሩ ነው፡፡ በዚህ ወቅት፣ የማታ የቀን ተረኛ ነኝ ብሎ ነገር የለም፡፡ ሀኪም ከሆንክ መቆም የቻልክበትን ያህል ቆመህ ስራህን ትሰራለህ፡፡ ካለረፍት የሚያገለግሉት ሀኪሞች፣ በሽታው ይተርፋቸዋል፡፡ ወደ ቤተሰቦቻቸውም ይወስዱታል፡፡ በመተንፈሻ ህመም የሚሰቃዩ ፣ ነፍስ ውጪ ነፍስ ግቢ ውስጥ ያሉ ሌሎች በሽተኞች ቢኖሩም፣ ለሁሉም የሚበቃ መታከሚያ ቦታ የለም፡፡ እዚህ ጋ ስትደርስ፣ በቃ ይህ ሁኔታ ልክ እንደ ጦር ሜዳ ነው፡፡ ሀኪሞቹ የሚያክሙት የመዳን እድሉ የየትኛው ከፍ ያለ ነው በሚለው ላይ ብቻ ተመስርተው ነው፡፡ ይህ ማለት፣
አዛውንቶች፣ በእድሜና በጤና ሁኔታቸው የገፉ ሰዎች ይረሳሉ፣ ይተዋሉ፡፡
ቅድሚያ ለኮሮና ህመምተኞች፡፡
ለሁሉም የሚበቃ ሀኪምም የህክምና መገልገያም የለም፡፡ በቃ፡፡ ይሄ ሁሉ ጨዋታና ተረት አይደለም፡፡ በሀገሬ ሲከሰት ቆሜ የታዘብኩት እንጂ፡፡
ሰዎች በኮሮናም ይሁን በሌላ በሽታ ተይዘው፣ የመታከሚያ ቦታ በማጣት ብቻ
እየሞቱ ነው፡፡ አንድ ሀኪም ጓደኛዬ እጅግ በተሰበረ ልብ ሆኖ " ዛሬ ብቻ ሶስት
ሰዎች ሞቱብኝ " ብሎ ደውሎልኛል፡፡ ነርሶቹ ዘወትር እንባ እንዳፈሰሱ ነው፡፡
ምክንያቱም፣ ለህመምተኞች የተወሰነ ኦክስጅን ከመስጠት ውጪ ምንም እርዳታ የሚሰጡበት አቅም የላቸውምና፡፡
ትናንት አንድ የጓደኛዬን ዘመድ በሞት አጣን- በቃ የሚያክመው አላገኘም፡፡
ቀውስ ላይ ነን፡፡ ቀውስ፡፡ የገነባነው ስርዓት ወደ መፈራረስ ተቃርቧል፡፡
በምትሄድበት ሁሉ፣ የሚሰማውም የሚታየውም የኮሮና ቫይረስ ወሬ ነው፡፡ በቃ!!
ደረጃ አምስት
እነዛ 10ሺ ሰዎች ትዝ አሉህ፣ ከተለዩት ክልሎች ያመለጡት? በነሱ ምክንያት
ሙሉ በሙሉ ሀገሪቱ ራሷን በለይቶ ማቆያ ውስጥ ትከትት ዘንድ- ከቀሪው አለም ትቆራረጥ ዘንድ ግድ ሆኖባታል፡፡ ( የካቲት 30) የመለየቱ አላማ፣ የቫይረሱን ስርጭት መቀነስና መቆጣጠር ነው። ኣሁን... ዛሬ ሰዎች ወደ ስራ ይሄዳሉ፡፡ ገበያ ወጥተው ሸመታ ያከናውናሉ፡፡
መድሀኒት ይገዛሉ፡፡ የንግድ ቦታዎች ሁሉ ክፍት ናቸው፡፡ ያ ባይሆን የሀገሪቱ
ኢኮኖሚ ሽባ ይሆን ነበር፡፡( አሁንም ኢኮኖሚው እየተጎዳ መሆኑን የሚያሳዩ
ምልክቶች ቢኖሩም)፡፡ እንዲህም ቢሆን ግን አሳማኝ ምክንያት ሳይኖርህ ከቦታ
ቦታ መንቀሳቀስ አትችልም፡፡
የት ደረስን? በቂ የሆነ ፍርሀት ላይ ደርሰናል፡፡ ብዙ ሰዎችን የፊት "ጭምብል" እና የእጅ ጓንት አጥልቀው ታያቸዋለህ፡፡ ግን ደግሞ፣ "አይበገሬ" ነን የሚሉ የጅል ጀግኖች አሁንም እየተሰበሰቡ ወደ ሬስቶራንቶች ይሄዳሉ፡፡
ቀጥሎሳ? ከሁለት ቀናት በኋላ ሁሉም አይነት የንግድ እንቅስቃሴዎች እንዲቋረጡ ታዘዘ፡፡ መጠጥ ቤት የለ፣ ምግብ ቤት፣ ሱቅ... ምንም፡፡ ከመድሃኒት ቤቶችና ከሱፐርማርኬቶች በቀር ሁሉም ተዘጉ፡፡ አንተ እንኳን መንቀሳ
ይሄ የአንድ ጣልያናዊ ሰው ታሪክ ነው፡፡ እጅግ በጣም ረዘም ኣርጎ ዛሬ በሙሉ
የለይቶ ማቆያ ሁናቴ ውስጥ ያለችው ሀገሩ ከየት ተነስታ የት ደረሰች የሚለውን
ይናገራል፡፡ እንደወረደ ነው የተረጎምኩት፡፡ በየመሃሉ ስብር ስብር ማለቱን ችለህ
አንብብና ፍረድ፡፡
ዛሬም እንደትናንቱ ከጓደኞችህ ጋር ፈታ እያልክ ከሆነ፣ በሰው የተጨናነቁ ክለቦች ውስጥ ስትጨፍር እያነጋህ ከሆነ፡፡ ራስህን በመስታወት ተመልከትና ስርዓትህን መያዝ ጀምር፤ በሽታ በካልቾ እየጠለዘ ቤትህ ሳያስቀምጥህ፡፡ አለም ምን እየመጣባት እንደሆነ ገና ፍንጩም የላትም!!!" መቼም በዜና ሰምተሃል፣ ሙሉ ሀገሪቷ- ጣልያን-ራሷን በለይቶ ማቆያ ውስጥ
ከትታ፣ ከአለም ተገልላ ተቀምጣለች፡፡ በኮሮና ምክንያት፡፡ ሁኔታው በጣም መጥፎና አሳዛኝ ነው፡፡ ይበልጥ ልብ የሚሰብረው ግን፣ ቀሪው ኣለም " አይ እኔን አይነካኝም " በሚል ሀሳብ እጁን አጣጥፎ መቀመጡ ነው፡፡
ይሄንን የቀሪውን አለም ሀሳብ የማውቀው፣ እኛም ከሁለት ሳምንታት በፊት እናስበው ስለነበር ነው፡፡
ነገሮች ከየት ተነስተው የት እንደደረሱ፣ አሁን ምን ላይ እንዳለን፣ በየት በኩል
እንዳለፍን ደረጃ በደረጃ እንየው፡፡
ደረጃ አንድ... ኮሮና የሚባል ቫይረስ የሆነ ቦታ መኖሩን ሰምተሃል፡፡ አለ ብቻ፡፡ ከዛ የመጀመሪያዎቹ ተጠቂዎች በሀገርህ ብቅ ብቅ ማለት ይጀምራሉ፡፡ አንተ ግን ለትንሽዬ ጉንፋን ምንም ሀሳብ አይገባህም፡፡ "ገና ወጣት ነኝ፡፡ እድሜዬ ከ75 አልገፋ፡፡ ምን እሆናለሁ? ምንም!!!" " እኔን ምንም አያገኘኝ፡፡ ሰዉ ያለቅጥ
እያካበደ ነው፡፡ አሁን እኔ የፊት ማስክ እና የሽንት ቤት ሶፍት ልገዛ የሚገባኝ ሰው
ነኝ??? ኧረ በጭራሽ!!" " ከፈለገ ሰዉ ይነፋ እንጂ፣ እኔ ኑሮዬን እቀጥላለሁ፡፡"
ደረጃ ሁለት...
አንድና ሁለት እየተባለ የሰማኸው የበሽተኞች ቁጥር፣ እየጨመረ እየጨመረ ይሄዳል፡፡ መንግስትህ " አደገኛ ክልሎች" ብሎ የመጀመሪያዎቹ በሽተኞች ያሉባቸውን ጥቂት፣ ትናንሽ ከተሞች ይዘጋል- ለይቶ ማቆያ፡፡ ያገልላል፡፡ እነዚህ ከሌሎች ከተሞች የበለጠ የህመምተኛ ቁጥር ያለባቸው ናቸው፡፡
እንዲሄ ስትል ትሰማለህ፡፡ " ውይ ሰዎቹ በቃ ተገለሉ? ሲያሳዝን፡፡" ትንሽ ትንሽም
ቢሆን ያስጨንቅሃል፡፡ "ግን መንግስት ጉዳዩን ስለያዘው መደናገጥ
አያስፈልግም" የተወሰኑ ሰዎችን ህልፈት ትሰማለህ፡፡ ግን በእድሜ የገፉና በሞት አፋፍ ላይ የደረሱ ሰዎች ናቸው ብለህ ትፅናናለህ፡፡ እንደውም፣ ሚዲያው ለትርፍ እና ለእይታ ሲል ያሳያቸው ናቸው ፣ እነዚህ ወራዶች ብለህ ትወቅሳለህ፡፡
ህይወት መልኳን ሳትቀይር ትቀጥላለች፡፡ "ከጓደኞቼ ጋር እየተገናኘሁ ፈታ
ማለትማ አልተውም፡፡ እኔ!?? ኧረ በደንብ፡፡ ያለንበት አካባቢ ሰላም ነው፣ እኔን ኮሮና ከሚይዘኝ፣ ፍቅር ቢይዘኝ ይቀላል" እያልኽ ትቆያለህ.
ደረጃ ሶስት
የበሽተኞች ቁጥር መመንጠቅ ይጀምራል፡፡ በአንድ ቀን ውስጥ ብቻ በሁለት እጥፍ አድጎ ያድራል፡፡ የሟቾች ቁጥርም እንደዛው፡፡ የአደጋ ክልሎች ይታወጃሉ፡፡ በሀገራችን በሽታው በጣም የገነነባቸው ኣራት ክልሎች- የሀገሪቱ 25% የሚሆነው- ከሌሎች እንዲለዩና እንዲገለሉ ተወሰነ ( የካቲት-29)፡፡ በነዚህ ክልሎች ውስጥ ትምህርት ቤቶችና ዩኒቨርሲቲዎች ቢዘጉም፣ መጠጥ ቤትች፣ ሆቴሎችና የስራ ቦታዎች ክፍት ነበሩ፡፡ አንድ ውስጥ አዋቂ ነኝ የሚል ሀላፊነት የጎደለው ጋዜጣ፣ የመንግስትን ውሳኔ መንግስት ከመዘጋጀቱና ለህዝብ ከማሳወቁ በፊት ለህዝብ ይፋ አወጣው፡፡
በዚህም በተፈጠረው መደናገጥ፤ አደገኛ ተብለው ከተለዩት አራት ክልሎች
ውስጥ 10ሺ ሰዎች አምልጠው ወደ ቀሪው የጣልያን ክፍል ተበታተኑ- በአንድ
ለሊት ብቻ፡፡ የቀረው 75% የሀገሪቱ ህዝብ፣ ከዘወትር ተግባሩ አንዳች እንኳን ሳይስተጓጎል ኑሮውን ይመራል- ኮሽም አይልበት፡፡ በሀገሬ፣ አብዛኛው ህዝብ ገና የጉዳዩን ከባድነት አልተረዳም፡፡ በየመገናኛ ብዙሃኑ- እጃችሁን ታጠቡ፣ ህዝብ የሚበዛባቸው ቦታዎች መሄድ ቀንሱ፣ በብዛት እየሆናችሁ አትሰብሰቡ እየተባለ በየአምስት ደቂቃው ይነገራል፡፡ ጆሮ የሚሰጥ የለም፣ ከልቡ የሚያስቀምጥ
አልተገኘም፡፡
ደረጃ አራት
በሽታው እንደ ክፉ ወሬ እየተዛመተ ነው፤ የበሽተኛው ቁጥር ደግሞ ሀገሪቱን
እንደ ድንገተኛ ደራሽ እያጥለቀለቃት፡፡ በየክልሉ የሚገኙ ትምህርት ቤቶችና
ዩኒቨርሲቲዎች ቢያንስ ለ1 ወር ያህል እየተዘጉ ነው፡፡ መንግስት በሀገር ደረጃ
የድንገተኛ የጤና አደጋ ቀውስ ውስጥ መግባታችንን አውጇል፡፡ ሆስፒታሎች
በሙሉ አቅማቸው ህዝብ ያስተናግዳሉ፡፡ ሌሎች አገልግሎቶች ሁሉ ተዘግተው፣
የኮሮናን ታማሚዎች ብቻ እያስተናገዱ ነው፡፡ በቂ ሀኪምና ነርስ በሀገሪቱ የለም፡፡
በጡረታ የተገለሉና ትምህርታቸውን ለሁለት አመታትና ከዛ በላይ የተከታተሉትን ሁሉ እየቀጠሩ እየሰሩ ነው፡፡ በዚህ ወቅት፣ የማታ የቀን ተረኛ ነኝ ብሎ ነገር የለም፡፡ ሀኪም ከሆንክ መቆም የቻልክበትን ያህል ቆመህ ስራህን ትሰራለህ፡፡ ካለረፍት የሚያገለግሉት ሀኪሞች፣ በሽታው ይተርፋቸዋል፡፡ ወደ ቤተሰቦቻቸውም ይወስዱታል፡፡ በመተንፈሻ ህመም የሚሰቃዩ ፣ ነፍስ ውጪ ነፍስ ግቢ ውስጥ ያሉ ሌሎች በሽተኞች ቢኖሩም፣ ለሁሉም የሚበቃ መታከሚያ ቦታ የለም፡፡ እዚህ ጋ ስትደርስ፣ በቃ ይህ ሁኔታ ልክ እንደ ጦር ሜዳ ነው፡፡ ሀኪሞቹ የሚያክሙት የመዳን እድሉ የየትኛው ከፍ ያለ ነው በሚለው ላይ ብቻ ተመስርተው ነው፡፡ ይህ ማለት፣
አዛውንቶች፣ በእድሜና በጤና ሁኔታቸው የገፉ ሰዎች ይረሳሉ፣ ይተዋሉ፡፡
ቅድሚያ ለኮሮና ህመምተኞች፡፡
ለሁሉም የሚበቃ ሀኪምም የህክምና መገልገያም የለም፡፡ በቃ፡፡ ይሄ ሁሉ ጨዋታና ተረት አይደለም፡፡ በሀገሬ ሲከሰት ቆሜ የታዘብኩት እንጂ፡፡
ሰዎች በኮሮናም ይሁን በሌላ በሽታ ተይዘው፣ የመታከሚያ ቦታ በማጣት ብቻ
እየሞቱ ነው፡፡ አንድ ሀኪም ጓደኛዬ እጅግ በተሰበረ ልብ ሆኖ " ዛሬ ብቻ ሶስት
ሰዎች ሞቱብኝ " ብሎ ደውሎልኛል፡፡ ነርሶቹ ዘወትር እንባ እንዳፈሰሱ ነው፡፡
ምክንያቱም፣ ለህመምተኞች የተወሰነ ኦክስጅን ከመስጠት ውጪ ምንም እርዳታ የሚሰጡበት አቅም የላቸውምና፡፡
ትናንት አንድ የጓደኛዬን ዘመድ በሞት አጣን- በቃ የሚያክመው አላገኘም፡፡
ቀውስ ላይ ነን፡፡ ቀውስ፡፡ የገነባነው ስርዓት ወደ መፈራረስ ተቃርቧል፡፡
በምትሄድበት ሁሉ፣ የሚሰማውም የሚታየውም የኮሮና ቫይረስ ወሬ ነው፡፡ በቃ!!
ደረጃ አምስት
እነዛ 10ሺ ሰዎች ትዝ አሉህ፣ ከተለዩት ክልሎች ያመለጡት? በነሱ ምክንያት
ሙሉ በሙሉ ሀገሪቱ ራሷን በለይቶ ማቆያ ውስጥ ትከትት ዘንድ- ከቀሪው አለም ትቆራረጥ ዘንድ ግድ ሆኖባታል፡፡ ( የካቲት 30) የመለየቱ አላማ፣ የቫይረሱን ስርጭት መቀነስና መቆጣጠር ነው። ኣሁን... ዛሬ ሰዎች ወደ ስራ ይሄዳሉ፡፡ ገበያ ወጥተው ሸመታ ያከናውናሉ፡፡
መድሀኒት ይገዛሉ፡፡ የንግድ ቦታዎች ሁሉ ክፍት ናቸው፡፡ ያ ባይሆን የሀገሪቱ
ኢኮኖሚ ሽባ ይሆን ነበር፡፡( አሁንም ኢኮኖሚው እየተጎዳ መሆኑን የሚያሳዩ
ምልክቶች ቢኖሩም)፡፡ እንዲህም ቢሆን ግን አሳማኝ ምክንያት ሳይኖርህ ከቦታ
ቦታ መንቀሳቀስ አትችልም፡፡
የት ደረስን? በቂ የሆነ ፍርሀት ላይ ደርሰናል፡፡ ብዙ ሰዎችን የፊት "ጭምብል" እና የእጅ ጓንት አጥልቀው ታያቸዋለህ፡፡ ግን ደግሞ፣ "አይበገሬ" ነን የሚሉ የጅል ጀግኖች አሁንም እየተሰበሰቡ ወደ ሬስቶራንቶች ይሄዳሉ፡፡
ቀጥሎሳ? ከሁለት ቀናት በኋላ ሁሉም አይነት የንግድ እንቅስቃሴዎች እንዲቋረጡ ታዘዘ፡፡ መጠጥ ቤት የለ፣ ምግብ ቤት፣ ሱቅ... ምንም፡፡ ከመድሃኒት ቤቶችና ከሱፐርማርኬቶች በቀር ሁሉም ተዘጉ፡፡ አንተ እንኳን መንቀሳ