የገባሁበት ታክሲ ሊሞላ የኋለኛው ወንበር ብቻ እንደቀረው አንዲት ልጅ ያዘለች ወጣትና ልትሸኛት የተከተለቻት ሌላ ሴት አብረው መጡ።ባለ ልጇ ጠጋ ብላ የኋላ ወንበር መሆኑን አይታ ተመለሰች።ወደኔ ዞር ብላ "ትቀይሪኛለሽ?"ስትለኝ፣ወደኋላ እየጠቆምኩ "እዛ ጋርኮ ቦታ አለ" አልኳት።ቆጣ ብላ "ልጅ ይዤ እንዴት ነው እዛ 'ምቀመጠው?አይታይሽም?...ለነገሩ ተሸፍነሻል እንዴት ይታይሻል?¡"አለችና ወደኋላ አለች።(ሶስተኛ ሰው ቢደርቡ ላይመቻት ይችላል፣ይበልጥ የሚሻላትም ያ ነው ብዬ ነበር እንደዛ ማለቴ)።ንግግሯ ሰውነቴን ቢነዝረኝም ፊቴን ከሷ አዞሬ የታክሲውን መሙላት ተጠባበቅኩ።ግን አላስቻለኝም።ምክንያቴን ሳልነግራት ባልፍ፣ከጥላቻዋ ሌላ ኒቃብ ያደረጉ እህቶችን በሙሉ ለሰው ባለማዘን ጎራ መመደቧ ነው ብዬ ወረድኩና ተጠጋኋት።...(ፋይዳ ላይኖረው ነገር!)
.
ገና ስታዬኝድምጿን በእጅጉ ከፍ አድርጋ ተንጨረጨረች።




ደገመችው።ብዙ አወራች።

አላስጨረሰችኝም።


.
ምንም ብላት ትርጉም አልባ መሆኑ ገባኝ።ላወራ አፌን ሳንቀሳቅስ በስድብ ትቀድመኛለች፣እኩል ባወራም ድምጿ ድምፄን ይውጠዋል።ትዕግስቴ ሲሟጠጥ

ጮክ ብላ እጇን ወዲያና ወዲህ እያወናጨፈች ደጋግማ አማተበች።

ደነፋች።ብዙ ጮኸች።

አሁንም አቋረጠችኝ።

ታቦቶቿን ጠራች።(መምራት ልል አልነበረም)።ከዚህ በላይ አንድ ቃል ማውጣት ጊዜዬን ማቃጠል ነው።ትቻት ሄድኩና ቀጣይ ታክሲ ውስጥ ገባሁ።
.
በሚያሳዝን ሁኔታ መንገዳችን አንድ ስለሆነ ጥቂት ቆይታ ገባችና ተቀመጠች።




.

.
ድምጿን ከፍ አድርጋ እኔን ለጎሪጥ እያየች፣ሲላትም የታቦቶቿን ስም እየጠራች ስድቧን ቀጠለች።እኔ ግን ምንም ማለት አልፈለኩምና ዝምታን መረጥኩ።
.
ሰው ሁሉ እየዞረ ያያታል(እንደጤነኛ አይመስለኝም ግን)
.

.
እንባዬን መቆጣጠር አቃተኝ።በጥላቻዋ ውስጥ እልፍ ጥላቻዎች፣በንቀቷ ውስጥ እልፍ መደፈሮች ታዩኝ።...ባለፈው አንዱ ሎንችን ውስጥ ልገባ "ወንበር አለ?"ብዬ መጠየቄን ሰምቶ "ወንበር ለተማረ ነው" ያለኝ ትዝ አለኝ።...ለወንድሜ ጉዳይ ትምህርት ቤት ሄጄ ጥበቃውን አቅጣጫ ስጠይቀው "ማንበብ ከቻልሽ የመምህራን ማረፊያ የሚል ተፅፎበታል" ያለኝም ታወሰኝ።
.
እንዲሁ እንደጮኸች መውረጃዬ ደርሶ ልወርድ ስነሳ፣
አለችኝ።
.
አልኳትና ወረድኩ።ሰማችኝና ለአፍታ ፀጥ አለች።እንባዬን ጠረኩና ጉዞዬን ቀጠልኩ።ድምጿ ግን ተከተለኝ...የዒምራን ሱራ ውስጥ ያለች አንዲት አያም በራሴው ድምፅ ትሰማኝ ጀመር።

***
لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ وَإِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ

በገንዘቦቻችሁና በነፍሶቻችሁ በእርግጥ ትፈተናላችሁ፡፡ ከእነዚያም ከእናንተ በፊት መጽሐፍን ከተሰጡትና ከእነዚያም ከአጋሩት ብዙን ማሰቃየት ትሰማላችሁ፡፡ ብትታገሱና ብትጠነቀቁ ይህ ከጥብቅ ነገሮች ነው፡፡
***

@heppymuslim29