ከመጽሐፍት መንደር💠

‹‹አይገርምም? ››አላት፡፡
ምን እንዳስገረመው ስላልገባት‹‹ምኑ?›› ስትል ጠየቀችው፡፡
‹‹ቅድም እዛ ካፌ ለአስተናጋጁ 5 ብር ቲፕ ሰጠሸ…አሁን ደግሞ ለእኛ አንድ ሺ ብር ጭማሪ ተሰጠን፡፡››
‹‹እሱስ ይገርማል…እውነትህን ነው፡፡››
‹‹አሁን ምን እናድርግ?››
‹‹እስከዛሬ አድርገነው የማናውቀውን ሌላ አንድ ነገር እናድርግ፡፡››አለችው ..ሀሳቡ ድንገት ነው በአእምሮዋ ብልጭ ያለው፡፡እሱ ያሰበችውን ለመስማት በጉጉት ይጠብቅ ጀመር፡፡
‹‹ምን እህቴ..?››
‹‹አልጋ ተከራይተን እንደር፡፡››
‹‹ምን?››ግራ ገባው ፡፡..እንዴት አሰበችው ሲል ተገረመ….?በቅፅበት በምታመጣቸው አስደንጋጭ ሀሳቦች ሁሌም እዳስደመሙት ነው፡፡ማብራራቷን ቀጠለች‹‹አዎ ይሄን ሁሉ ብር ይዘን ለምን እዚህ አፈር ላይ እንተኛለን፡፡ሻወር ወስደህ…ንፅህ አልጋ ላይ አንሶላ ገልጠህ ከላይ ንፅህ ብርድ ልብስና አልጋ ልብስ ደርበህ..ግድግዳና ጣሪያ ያለው ቤት ውስጥ መተኛት አልናፈቀህም..?››

‹‹በጣም እንጂ እህቴ በጣም ናፍቆኛል…ግን እውር ገና አይኑ እንደበራለት ምርኩዙን እንደሚጥል እኛም እንዳዛ መሰልን፡፡››አላት

‹‹ግድየለህም ይምሰል….በል ተነስ…..››ተያይዘው ሆቴሎች በርከት ብለው ወደሚገኙበት ሰፈር ሄዱ፡፡ መታወቂያ ስላልነበራቸው እና እድሜያቸውም ገና ጮርቃ በመሆኑ ምንም እንኳን ብሩ ቢኖራቸውም ቤርጎውን መከራየት ቀላል አልሆነላቸው፡፡ግን እነሱም በተለይ ኑሀሚ በቀላሉ ተስፋ የምትቆርጥ ልጅ ስላልሆነች ሌላ ዘዴ ዘየደች ፡፡ለአልጋ ክፍሏ ተጨማሪ 50 ብር ሰጥተው ያሰቡትን አልጋ አግኝተው በአሰቡት መንገድ ለማደር ቻሉ፡፡ያም ካሰቡት በላይ ጥልቅ ደስታና ለፍፁምነት የተጠጋ እርካታ አጎናፀፋቸው፡፡ናኦል በጥዋት ነበር ኑሀሚን አግለብልቦ ከቤርጎ ይዞት የወጣው፡፡ ሲቀሰቅሳት‹‹ወንድሜ ደግሞ ምን አለ ትንሽ ብንተኛ..?›ብላ ለምናው ነበር፡፡
‹‹ምነው ለሊቱን ሙሉ ተኝተሸ አይደል ያደርሽው ?አልጠገብሽም?››
‹‹እንዴ ትቀልዳል እንዴ ?እንዲህ እይነት ምቹ ክፍልና አልጋ ውስጥ ስልሳ ሶስት ቀን በተከታታይ ብተኛ እራሱ አልጠግብም፡፡››ስትል የእውነት የምታስበውን ነገረችው፡፡
‹‹እንደዛ ከሆነ ምን ችግር አለ? ብር አለን ዛሬ ማታም ደግመን እናድራለን..፡፡››ቃል ገባላት፡፡
‹‹አንተ ልጅ ይሄን ምቾት ለምደህ ወደጎዳናችን አልመለስም ብለህ እንዳታስቸግረኝ፡፡››ስጋቷን ተነፈሰች፡፡እንዲህ ልትናገር የቻለችው..በራሷ ሀሳብ ውስጥ እየበቀለ ያለው ተመሳሳይ ስሜት ስላለ ነው…ምን አለ ወደእዛ ጎዳና ባንመለስ የሚል…እሱም‹‹ባልመለስ ደስ ይለኛል.፡፡ለማንኛውም አሁን ቶሎ እንሂድ ምስራቅ መጥታ እንዳታጣን፡፡››አላት፡፡
‹‹ብታጣንስ ምን ችግር አለው?››በብስጭት ጠየቀችው፡፡
‹‹እንዴ ቁርስ ገዛልሻለሁ ብያትለሁ እኮ..አሁን ብታጣን ብሩን ሰስተን ነው የሚመስላት…ትቀየመናለች፡፡››
ሳቀችና‹‹ይሁንልህ፡፡››ብላ ክፍሉን ለቃ መንገድ ጀመረችለት፡፡ ..እሱም በደስታ ከኃላ ተከተላት፡፡ማደሪያቸው የነበረ ቦታ ሲደርሱ ገና አንድ ሰዓት ከሩብ ነበር…ምስራቅን ለማግኘት ግን እስከሁለት ሰዓት መጠበቅ ነበረባቸው፡፡
‹‹ጩጬዎቹ ሰላም ናችሁ?››በተለመደ ሰላታዋ ተቀላቀለቻቸው፡፡
‹‹አለን..ሰላም ነን…ቆየሽ፡፡››አላት ናኦል፡፡
‹‹ባሌ አለቅ ብሎኝ ነው የቆየሁት››ስትል መለሰችለት፡፡፡
‹‹እንዴ..ባል አለሽ እንዴ?››በድንጋጤ እና በቅሬታ ጠየቃት፡፡፡
‹‹አለኝ ..ግን ፀባይ የለውም ..ሌላ ባል ካገኘው እፈታዋለሁ፡፡››አለችው፡፡
‹‹አዎ ብትፈቺው ይሻላል፡፡››አላት ናኦል
‹‹ፈታውስ ….አንተ ልታገባት ነው?››ኑሀሚ በንዴት ጠየቀችው፡፡
‹‹እስካድግ ከጠበቀቺኝ አገባታለሁ፡፡››
ምስራቅም‹‹አረ ጠብቅሀለው፡፡››አለችው በፈገግታ ተሞልታ፡፡
‹‹ብትጠብቅህስ ምን ዋጋ አለው…አንተ እስክታድግ እኮ እሷ ታረጃለች፡፡››ኑሀሚ ነች አብሻቂ ንግግር የተናገረችው፡፡
ናኦል እንደመበሳጨት ብሎ‹‹አንቺ ደግሞ ታርጃ ምን ችግር አለው…አሁን እንሂዳ ..ቁርስ እንብላ፡፡››አለ
‹‹..እኔም የመጣሁት ለቁሩሱ ነው፡፡››ብላ ተያይዘው ሄዱ፡፡እስከ 3 ሰዓት ድረስ እዛው ቁርስ ቤት ሲበሉና የባጥ የቆጡን እያወሩ ሲጫወቱ ነው የቆዩት፡፡
ከዛ ድንገት ‹‹የሆነ ቦታ አብራችሁኝ ትሄዳላችሁ?››ስትል ጠየቀቻቸው፡፡

‹‹የት?››ኑሀሚ በተለመደ ጥርጣሬዋ ጠየቀች፡፡
‹‹እሱ ሚስጥር ነው..ስንደርስ ታዩታላችሁ፡፡››
‹‹እሺ እንሂድ››ነኦል በግብዣው ተስማምቶ ከመቀመጫው ቀድሞ ተነሳ፡፡ምስራቅ እየፈገግች ኑሀሚ እየተነጫነጨች ከኃላው ተከትለው ተያይዘው ሄድ፡፡ቀጥታ ታክሲ ተራ ነበር ይዛቸው የሄደችው፡፡ከዛ ስታዲዬም ተሳፈሩ፡፡ከዛ ጎተራ ታክሲ ውስጥ ገቡ፡፡መጨረሻ ሲደርሱ ወረዱና ፡፡በእግር መጓዝ ጀመሩ፡፡በዝምታ ወደምትወስዳቸው እየተከተሏት ነው፡፡ቀጥታ ወደኮንደሚኒዬም ነው ይዛቸው የሄደችው፡፡አንዱ ኮንዲንዬም ውስጥ ይዛቸው ገባችና በደረጃው እየወጡ የመጨረሻ ፎቅ ላይ ወደሚገኝ ክፍል ይዛቸው ገባች ፡፡ቁልፍ ከኪሷ አወጣችና ከፈተቸ፡፡ቀድማ ገባችና ‹‹ግቡ›› አለቻቸው…ግራ በመጋባትና በመደነቅ ተከትለዋት ገቡ፡፡
የሚያምር ቤትና የሚያማማሩ እቃዎች ያሉበት ባለሁለት  መኝታ ክፍል ቤት ነው፡፡ሳሎኑ መሀከል ወለል ላይ ቆመው በመገረምና በመደነቅ ዙሪያ ገባውን እየተቁለጨለጩ ማየት ቀጠሉ፡፡እለፉና ሶፋው ላይ ተቀመጡ፡፡
‹‹በስመአብ ዘናጭ ቤት ነው…የድሮ ቤታችንን ይመስላል…ያንቺ ነው እንዴ?››ናኦል በአድናቆት እንደተሞላ ጠየቃት፡፡
‹‹አይ የወንድሜ ነው…ታስሮብኛል ያልኳችሁ ወንድሜ፡፡››
‹‹እ ነው… ታድሎ…››
‹‹ምን ታድሎ ትላለህ ..አምስት አመት እኮ ነው የተፈረደበት…ገና እስር ቤት ከገባ ስድስት ወሩ ነው..ቢያንስ ከሶስት አመት በላይ አዛ ይኖራል፡፡››
‹‹ያሳዝናል…››
‹‹አዎ ያሳዝናል..በሉ ዘና በሉ ፡፡ሱቅ ደርሼ መጣሁ፡፡›› ብላ ቴሌቪዢኑን ከፈተችላቸውና የፈለጉት ጣቢያ ላይ መቀያየር እንዲችሉ ሪሞቱን አቀብላቸው ወጥታ ሄደች፡፡

ኑሀሚም ኮቴዋ መራቁን እርግጠኛ ከሆነች በኃላ‹‹አልሰማ አልከኝ እንጂ ንግሬሀለው››አለችው፡፡
‹‹ምኑን ነው የነገርሺን?››
‹‹ይህቺ ሴት ማፍያ ነገር ነች…እያት እስኪ በየቀኑ እንድ አዲስ ነገር ታሳየናለች፡፡››
‹‹ቢሆን ግን ለእኛ እኮ ደግ ሆናልላለች፡፡››
‹‹የሸከከኝ እኮ እሱ ነው፡፡ለምን ደግ ሆነችልን….?ለምን አላማ ፈለገችን…?ብቻ ዝም ብለህ እትንሰፍሰፍላት፤በጥንቃቄ ተከታተላት፡፡››
በምትናገረው ነገር ሙሉ በሙሉ ባያምንበትም ከእሷ ጋር ጨከን ብሎ መከራከሩን ሳላልፈለገ ‹‹እሺ እንዳልሽ፡፡››አላት፡፡
ወዲያው ምስራቅ በኩርቱ ፔስታል ሙሉ የቤት አስቤዛ ገዝታ መጣችና ፍሪጅ ውስጥ ትጠቀጥቀው ጀመር፡፡
../////
ካርሎስ ከጥልቅ እንቅልፉ ባኖ ሲንሳቀስና ነበር እሷም ከጥልቅ ትዝታዋ ባና ከሀገር ቤት የቆየ ታሪኳ አሁን ወዳለችበት ነባራዊ ሁኔታ የተመለሰችው ፡፡በዛ ድቅድቅ ለሊት በአማዞን ጥቅጥቅ ደን ማህፀን ውስጥ የተንጠለጠሉበት ግዙፍ ዛፍ ቀርንጫፍ ላይ ከአንድ ጎረምሳ ደረት ላይ ተለጥፋ መገኘቷን ስተስበው ተአምር የሚያስብል ሆኖ ነው ያገነችው፡፡

ይቀጥላል
ቻናላችንን  ይቀላቀሉ👇👇
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
♥️♥️♥️♥️♥️❤️❤️

ኢትዬጵያዊቷ ሰላይ
( በአመዞን ደን ውስጥ)
ምዕራፍ-17
ደራሲ-ዘሪሁን ገመቹ ዋቤ

ደረቱ ላይ እንደተጋደመች..አይኖቾን ጨፍና ሀሳብ ውስጥ ገባች…በትዝታ ወደሚስኪን ሀገሯ ተመለሰች፡፡እንዴት ለጀመሪያ ጊዜ ከጓዳና ህይወት እራሳቸውን እንዳላቀቁ ነው ትዝ ያላት፡፡
ከ15 ዓመት በፊት /ኢትዬጵያ/አዲስ አበባ/

መንትዬዎቹ ከኩማደሩ ቢሮ እንደወጡ ቀጥታ ተንደርድረው ፊት ለፊት ያገኙት ካፌ ነበር የገቡት፡፡ሁለቱም ምሪንደ አዘው ውስጣቸውን እያቀዘቀዙ ለበርካታ ደቂቃዎች ያለንግግር በየራሳቸው እያወሩ አሳለፉ…
‹‹ወንድሜ ..ተይዘን ቢሆን ኖሮ የሆነ ነገር ያደርጉብኛል ብዬ በጣም ሰግቼ ነበር….››

‹‹እንዴ ትቀልጂያለሽ እንዴ? ተይዘን ቢሆን ኖሮኮ ሁለታችንንም ነው የሆነ ነገር የሚያደርጉን..ወፌ ላላ ሁሉ ሊገርፉን ይችሉ ነበር…፡፡››ሲል መለሰላት
‹‹አውቃለሁ…ግን እኔ እችለዋለው..አንተን ግን በጣም ያምሀል››አለችው፡፡ አሁን የሆነ ይመስል በሰንበር የበላለዘ ጀርባውንና የቆሰለ ሰውነቱን በምናቧ እያይች ዝግንን አላት፡፡
‹‹አይ እህቴ ..አንዳንዴ እናቴ የሆንሽ ነው የሚመስለኝ..የ0 ደቂቃ ታላቅ ወንድምሽ መሆኔን ዘነጋሽው እንዴ?ለማንኛውም አሁን ስራችንን በስኬት አጠናቀናል፡፡ብዙ ገንዘብም አግኝተናል፡፡›
‹‹አዎ እሱ ጥሩ ነገር ነው….››
‹‹አዎ ..ጥሩ ነው ደጋግማ እንዲህ አይነት ስራዎችን እያሰራች እንዲህ ብዙ ብር ብትከፍለን በጣም ደስ ይለኝ ነበር…››
‹‹እስኪ መጀመሪያ የሰራንበትን ቀሪ ሂሳባችንን ትስጠን››
‹‹አረ ኑሀሚ…አሁንም ያቺን ልጅ ኣታምኚያትም ማለት ነው?››

‹‹ለምን ብዬ አምናታለው…ወላጆቼ ሰው በማመን ምን አተረፉ..ይገባሀል እኔ በዚህ ምድር ላይ ካንት በስተቀር ማንንም ሰው ማመን አልፈልግም››አለችው፡፡
‹‹በቃ አትቆጪ እንዳልሺ ይሁንልሽ..አሁን ሂሳብ ክፈይና እንውጣ፡፡››
‹‹ከብዙ ድፍን ብሮች መካከል አንድ ነጠላ መቶ ብር መዛ የሁለት ለስላሳ ሂሳብ ለአስተናጋጁ ሰጠችው፡፡ሂሳብን ቆረጠና መልሱን አመጣላት፡፡አምስት ብር ቲፕ አስቀመጠችለት..ናኦል ያደረገችውን አየና ፈገግ አለ…፡፡››
‹‹ምን ትገለፍጣለህ..እኛም ወግ ይድረሰን እንጂ፡፡ይሄን ያህል ብር ለሰው በቲፕ መልክ ስንሰጥ እኮ ይሄ የመጀመሪያ ቀን ታሪካችን ነው፡፡››አለችው፡፡
‹‹እሱስ እውነትሽን ነው፡፡ሳናስበው ታሪክ መስራት ጀመርን ማለት ነው?››በገረሜታ ጠየቃት፡፡
‹‹አዎ..እየሰራን መሰለኝ፡፡››በዚህ ጊዜ ወደበረንዳቸው ተመልሰው ዘወትር የሚቀመጡበት ጥርብ ድንጋይ ላይ ጎን ለጎን ተቀምጠዋል፡፡…ያንን ሁሉ ብር በኪሳቸው አጭቀው ይዘው ብዙ ብዙ ቦታ ሄደው ዘና ማለት እየቻሉ እዛ መቀመጥ አልነበረባቸውም፡፡ለምሳሌ ፊልም ቤት ገብተው ፊልም ማየት የሁለቱም ምርጫ ነበር፡፡ካልሆነም እናትና አባታችው መቃብር ጋር ሔደው ዛሬ የሰሩትን አስደናቂ ጀብዱም ሊነግሯቸው ይችሉ ነበር፤ግን አላደረጉትም ፡፡ ምክንያታቸው ምስራቅ እነሱን ፍለጋ ወደቋሚ ቦታቸው ስትመጣ እንዳታጣቸው ነው፡፡ግን በቀላሉ የምስራቅ ዱካ ሊሰማ አልቻለም፡፡ቦታው ላይ ስድስት ሰዓት የተቀመጡ እስከስምንት ሰዓት አልተንቀሳቀሱም ነበር፡፡
‹‹ወንድሜ ይህቺ ልጅ አብርታናለች መሰለኝ፡፡››

ኑሀሚ የተናገረችው እሱም በውስጡ እያሰላለስለ የነበረው ነገር ስለነበረ ለስለስ ባለ ቃል‹‹ለምን እንደዛ አልሺ?››ሲል ጠየቃት፡፡
‹‹ይሄው እንደምታያት ቀረቻ….ጉዳዮ ከተፈፀመላት ለምን ብላ መጥታ ሁለት ሺ ብር ሙሉ ትሰጠናለች?››

‹‹ግድ የለሽም እንደዛ አታደርግም…ትንሽ እንጠብቃት፡፡››

‹‹አይ እኔ ደግሞ የምታደርገው ነው የሚመስለኝ…ጥዋት ሁለት ሺ ብር ብላን አልነበር..አይሆንም አራት አድርጊው ስላት…..አይሆንም ባይሆን ሶስት እንኳን ይሁን አላለችንም፡፡በአንዴ ነው የተስማማችው፡፡በወቅቱ እንደውም በውስጤ ምነው ስድስት ሺ ወይ ስምንት ሺ ባልኳት እያልኩ ነበር፡፡ግን ይሄው እሷ እኛን ለማበረታታት እና ስራዋን በሞራል እንድንሰራላት እንጂ እንደማትከፍለን ታውቅ ነበር፡፡

‹‹እና ተመልሳ አትመጣም እያልሺኝ ነው?››

‹‹አዎ እንደዛ ነበር ያሰብኩት ..ግን ተሳስቼያለሁ መሰለኝ››አለችው፡፡

ናኦል በእህቱ ንግግር ግራ ተጋባ..‹‹መቃዠት ጀመረች እንዴ?›› ሲል በውስጡ አልጎመጎመ፡፡
‹‹እህቴ አልገባኝም፡፡››

‹‹ያቹት መጣችልህ..››አለችው ከመንገድ ማዶ እየጠቆመችው፡፡

ናኦል በደስታ ፈንጥዞ ከተቀመጠበት ተነስቶ ቆመ…‹‹እውነትሽን ነው እህቴ? የታለች?››

ሱሪውን ያዘችና ወደታች እየጎተተች‹‹አረ ሼም ነው..ቁጭ በል፡፡ምንድነው እንዲህ መንሰፍሰፍ?እናትህ መሰለችህ እንዴ?››

ተመልሶ ቁጭ አለና.‹‹ነግሬሽ ነበር እኮ..እሷ እንደሌላው ሰው አይደለችም፡፡አትቀርም ብዬሽ ነበር…፡፡››
‹‹በቃ አፍህን ዝጋ እየቀረበች ነው፡፡››

ዝም አለና ሁለቱም አይኖቻቸውን እያቁለጨለጩ ስራቸው እስክትደርስ ይጠብቋት ነበር፡፡ምስራቅ እንደደረሰች በዝምታ መሀከላቸው ሰቅስቃ ገብታ ተቀመጠችና….‹‹እሺ ጩጬዎቹ እንዴት ሆነላችው?››ስትል ምንም ነገር እደማታውቅ ሆና ትጠይቃቸው ጀመር፡፡
‹‹አድርገናል…እንዳልሺን አስቀምጠናል፡፡››ሊያብራራላት ሞከረ፡፡
ኑሀሚ ኮስተር እንዳለች….‹‹ቀሪውን ብር ይዘሽ መተሻል››ስትል ጠየቀቻት፡፡
‹‹እህቴ ብሩ የት ይሄድብናል..?መጀመሪያ ስራውን በትክክል መስራታችንን ታረጋግጥና ቀስ ብላ ትሰጠናለች፡፡››በልምምጥ ሊያረጋጋት ሞከረ፡፡
‹‹አታርፍም እንዴ…በትክክል እንደሰራነውማ ገና ድሮ ነው ያወቀችው፡፡››በኑሀሚ ንግግር ምስራቅም ሆነች ወንድሟ ደነገጡ፡፡ናኦል..እነሱ ካልነገሯት እንዴት ታውቃለች ብላ ልታስብ እንደቻለች ስላልገባው ነው..ምስራቅ የደነገጠችው በልጅነቷ የአእምሮ ስልነት ስለተደመመች ነው፡፡
‹‹ማወቋን እንዴት አወቅሽ?››ሲል ጠየቀት፡፡
‹‹ነግረሺናል እኮ ..ዕቃውን እዛ ያስቀመጥነው አንቺ እዚ ሆነሽ ዛፓው የሚሰራውን ሁሉ ለመከታተል ነው፡፡አስቀምጠን እንደወጣን አንቺ ሰውዬውን መከታተል ጀምረሻል፡፡ያ ባይሆን ኖሮ ስትመጬ ፊትሽ ላይ ቁጣና ንዴት ይታይ ነበር፤አሁን ግን እርካታና ደስታ ነው የማነበው፡፡››አብራራችላት፡፡
ምስራቅ ኪሶ ገባችና የታጠፈ ብር በማውጣት ..‹‹ይሄው ሶስት ሺ ብር..አንድ ሺ ብሩ እንዳልሺው ስላስደሰታችሁኝ ቦነስ ነው፡፡››አለችና እጇ ላይ አስቀምጣላት…ከተቀመጠችበት ተነሳችና ናኦልን በፍቅር ጭንቅላቱን በመነቅነቅ ቀጥ ብላ ተለይታቸው ሄደች፡፡
‹‹ምስራቅ…መች ነው የምትመጪው?››ጮክ ብሎ ጠየቃት፡፡
‹‹እዛ ቆቆር ቤት ወስደህ ቁርስ ምትጋብዘኝ ከሆነ ነገ ጥዋት እመጣለው፡፡››አለችው፡፡ ደስ ብሎት‹‹እጋብዝሻለሁ..እንዳትቀሪ፡፡››አላት ፡፡
‹‹እሺ አልቀርም፡፡››አለችውና ከእይታው ተሰወረች፡፡
ምስራቅን በአይኖቹ እስከመጨረሻው ሸኝቶ ወደ እህቱ ሲዞር የሰጠቻትን ብር እየቆጠረች ነበር፡፡በትዝብትና በገረሜታ ይከታተላት ጀመር፡፡
ጨረሰችና‹‹አዎ ትክክል ነች..ሶስት ሺ ብር ነው፡፡››

‹‹እስኪ ንገረኝ እነዚሀ ሶስት ነገሮች ምንድናቸው?፡፡››

‹‹አንደኛ እዚህ የአማዞን ደን ውስጥ ግማሽ እድሜዬን አሳልፌለሁ …ስለዕጽዋቱና እንስሳቱ ባህሪ ጥሩ የሚባል እውቀት አለኝ፡፡የትኛው እንስሳ አደገኛ እንደሆነ የትኛው ዕፅዋት ለየትኛው አይነት በሽታ መድሀኒት እንደሚሆን አውቃለሁ….››
‹‹እሺ ሁለተኛውስ?››

‹‹ሁለተኛው…..ሰው ያለበት አካባቢ ስንደርስ ብራዚላዊ ስለሆንኩ በቃለሉ ከሀገሬ ሰዎች መግባባትና እርዳታ ማግኘት እንችላለን…በዛ ላይ ከሁለት የአገረቱ ቋንቋዎች በተጨማሪ ፖርቹጊዝም እችላለሁ፡፡ታውቂያለሽ ብራዚል ብሄራዊ ቋንቋ እንደፔሩ ስፓንሽ አይደለም ፖርቹጊዝ ነው፡፡
‹‹ለመሆኑ ስንት ቋንቋ ነው የምትናገረው››

‹‹ሰባት››

‹‹ጥሩ… እሺ ሶስትኛውስ?››

‹‹ሶስተኛው ከዚህ አደገኛ ጉዞ በሕይወት ተርፎ ለመውጣት ዋናው አስፈላጊው አድቫንቴጃችን የአንቺ ጀግንነት፤ የመፋለም ብቃትና ቅልጥፍና ነው፡፡››
‹‹እየቀለድክ ነው?››

‹‹በፍፅም ….ስትፋለሚ እኮ ልክ እንደነብር ነው….ኢንተርፖል ነው ወይስ ሲአይ ኤ ነው የምትሰሪው?›› እንደቀልድ አስመስሎ በውስጡ ሲያብሰለስለው የቆየውን ጥያቄ ጠየቃት፡፡
ዝም አለች….ለደቂቃ ትንፋሽ ወሰደችና..‹‹አንተም ሀለቃችሁን ለመሰለል በሆነ አካል ተቀጥሬ የተላኩ ሰላይ ነገር አድርገህ አምነኸል አይደል?››ስትል ጤቀችው፡፡
‹‹በፊት ፈጽሞ አላመንኩም ነበር…በህይወቴ ሁሉ ላሲዝ እችል ነበር፡፡ጥዋት እዛ የቆፈርነው ጉድጓድ ጋር እንዴት እኔን እንዳገትሺኝ.. እንዴት ሽጉጠን እንደነጠቅሽና ጓደኛዬንም የገደልሽበት ብቃትና ቅልጥፍናን ከየሁ በኃላ ግን እነሱ የጠረጠሩት ትክክል እንደሆነ እርግጠኛ ሆኜለው፡፡በጣም ከፍተኛ ወታደራዊ ስልጠና የወሰደና የረጅም ጊዜ የመስክ የፍልሚያ ልምድ የሌለው ሰው ካልሆነ በዛ ብቃት በመጨረሻው ሰዓት የሚፋለም ሰው የለም፡፡››
‹‹ስለወታደራዊ ስልጠናው ምናምን ትክክል ነህ…እኔ ግን ከኢንተርፖል ጋረም ሆነ ከምትላቸው ሲአይኤ ጋር ምንም ግንኙነት የለኝም ..ሀለቃህን ያገኘሁት እንደማንኛውም ተራ ሰው በአጋጣሚ ነው፡፡››አለችው፡፡
ዝም አላት…የተናገረችውን እንዳላመናት ተሰምቷታል፡፡ ግን ደግሞ እሱን ለማሳመን ከዚህ በላይ ዝርዝር ጉዳዮችን ልትነግረው አልቻለችም….እሱን ከዚህ በላይ ትመነው ወይስ ይቅርባት መወሰን ተቸግራለች፡፡

ይቀጥላል
ቻናላችንን  ይቀላቀሉ👇👇
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
♥️♥️♥️♥️♥️❤️❤️

ኢትዬጵያዊቷ ሰላይ
( በአመዞን ደን ውስጥ)
ምዕራፍ-16
ደራሲ-ዘሪሁን ገመቹ ዋቤ

///
ኮሎምቢያ/አማዞን ደን ውስጥ
ኑሀሚና ካርሎስ አምስት ሰዓት ያለምንም ረፍትና መንቀርፈፍ ነው የተጓዙት፡፡በቀንም ቢሆን እንኳን ፀሀይ የተንጣለሉትን የግዙፍ ዛፎችን ቅርንጫፍ ሰንጥቃ ወደመሬት መድረስ አይሆንላትም፤ ማታ ሲሆን ደግሞ ለጨረቃዋ በጣም ከባድ ስራ ነው የሚሆንባት፡፡ በዚህም ምክንያት በማታ አይደለም በቀንም ከፍተኛ ሀይል ያለው ባትሪ ሳይጠቀሙ መጓዝ አዳጋች እና በቀላሉ ለአደጋ የሚያጋልጥ ስራ ነው፡፡
‹‹አሁን ማረፍ ያለብን ይመስለኛል››አላት ካርሎስ

‹‹ይሻላል ብለህ ነው?››አለችው በዛለና በደከመ ድምጽ፡፡

‹‹አዎ አሁን የተወሰነ የራቅናቸው ይምስለኛል…ባይሆነ ለሊቱን አርፈን ንጊት ላይ በሙሉ አቅም ጉዞችንን እንቀጥላለን፡፡››አላትና ተስማሙ፡፡ቅጠል እየቆረጠች ግዘፉ ግንድ ስር መጓዝጎዝ ጀመረች፡፡
‹‹ምን እየሰራሽ ነው?፡፡››

‹‹መሬት ላይ ከመቀመጥ ቅጠሉ ይሻለናል ብዬ ነዋ፡፡››

‹‹እዚህ የአማዞን እንብርት ላይ መሬት ላይ ተዝናተን መተኛት አንችልም…››

‹‹ለምን? ጃጓር ምናምን ፈርተህ ነው?››

‹‹እሱም አንድ ነገር ነው..ካዛ በላይ ግን ጥቃቅን መርዛማ ነፍሳቶች ናቸው የሚያስፈሩት…..ለምሳሌ የአማዞን ሸረሪት ሰውነትሽን ጥቂት ከጫረችሽ ወይ ከቦጨቀችሽ….በቀጥታ እራስሽን ለሞት ማዘጋጀት መጀመር ነው ያለብሽ፡፡በጣም ብርቱ ከሆንሽ አንድ ሰዓት ብቻ ነው የምትኖሪው፡፡መርዙን አርክሶ ከሞት የሚያድንሽ ምንም አይነት ባህላዊም ሆነ ዘመናዊ መድሀኒት የለም፡፡እና ይህችን ሸረሪት በቁጥር አንድ ደረጃ ነው የምፈራት፡፡››
ፍራቻው ወደእሷም ተጋባበትና‹‹እና ምን እናድርግ?፡፡››ስትል ጠየቀችው፡፡

‹‹ሊያስተኛን የሚችል ዛፍ ነው መፈለግ ያለብን ..››ብሎ አይኖቹን በአካባቢው ወደሉት ግዙፍ ዛፎች ባትሪውና በማብራት መምረጥ ጀመረ…ከዛ ‹‹አዎ ይሄኛው የተሻለ ነው….፡፡››ስል ምራጫውን አሳወቃት፡፡
‹‹እንዴት አድርገን ነው እዚህ ላይ ምንወጣው?››

‹‹እንደምንም መውጣት ነዋ….መቼስ ቢከብድ ቢከብድ የሰው ህይወት ከማጥፋት በላይ አይከብድም፡፡››
በንግግሩ ድንግጥ አለች፡፡እስከአሁን እዛ ለእሷ በተቆፈረው መቃብር አካባቢ ስለሆነው ነገር አንሰተው አላወሩም‹‹ሰው መግደሉን ፈልጌው ወይም ቀላል ሆኖልኝ መሰለህ..?ጨንቆኝና የሞት ሽረት ጉዳይ ሆኖብኝ ነው፡፡››
‹‹እኮ እኔስ ምን አልኩ…?ይሄም የህይወት እና የሞት ትግል ነው፡፡ከዚህ ደን በአውሬ ሳንበላ ወይም በነፍሳት ሳንነደፉ በሰላም ወጥተን የሆነ መንግስት የሚቆጣጠረው ትንሽዬም ቢሆን ከተማ ወይም መንደር እስክንገባ የህይወትና የሞት ሽረት ላይ እንደሆን እንዳትዘነጊ…. በይ ቦርሳሽን ለእኔ ስጪኝና ለመውጣት ተዘጋጂ …እኔ ከኃላ ሆኜ እደግፍሻለሁ፡፡››
የተወሰነ ጊዜ እንደማሰብ አለችና ትከሻዋ ላይ ያንጠለጠለችውን ቦርሳ አቀበለችው፡፡ተቀበላትና ካንጠለጠለው ቦርሳ ጋር አንድ ላይ በቀኝ ትከሻው ደርቦ አንጠለጠለው፡፡በግራ ትከሻው ላይ ክላሽ አለ፡፡
እሷ በረጅሙ ትንፋሽ ወሰደችና ለመውጣት ዝግጁ ሆነች፡፡ቀኝ እግሯን አስቀደመች…ወገቧን ይዞ ደጋፋት፡፡ በእጆቿ ቅርብ ያለውን ቅርንጫፍ ተንጠራርታ ያዘችና ግራ እግሯን አስከተለች፡፡ እንዳዛ እያለች ወደ ላይ መንቀሳቀሷን ቀጠለች፡፡እሱ ከስር ሆኖ ትወድቅ ይሆን በሚል ስጋት በጭንቀት እየተከታተላት ነው፡፡እንደፈራው ሳይሆን እንደውም ይበልጥ አንድ ርምጃ ወደላይ ከፍ ባለች ቁጥር ይበልጥ እየፈጠነችና በራስ መተማመን እየታየባት መጣች፡፡ ለመተኛት ምቹ ነው ብሎ ያሰበበት ቦታ ስትደርስ ‹‹በቃሽ…እዛው ጠብቂኝ›› አላት፡፡እሱም በእፎይታ ወደላይ መውጣት ጀመረ፡፡እሱ ከልጅነቱ ጀምሮ የብዙ አመት ልምድ ስላለው ዛፍ መውጣት ለእሱ በምድር እንደመራመድ ቀላሉ እና ተራ ነገር ነው፡፡
ስሯ ደረሰና ከጎኗ ቁጭ ብሎ የእሷንም የእሱንም ቦርሳ ከአንደኛው ቅርንጫፍ ላይ አሰረው፡፡መሳሪያውንም እንደዛው አንጠለጠለውና በእፎይታ ደገፍ ብሎ ተቀመጠ፡፡ ካልተመቸሽ እግርሽን በቅረንጫፉ መሀከል አድርጊና ጭንቅላትሽን እኔ ላይ አስደግፊ አላት፡፡››እንዳለት አደረገች፡፡ጭንቅላቷን ደረቱ ላይ ለጥፋ አረፍ ስትል የልብ ምቱ ድውድውታ ተሰማት፡፡
‹‹ልብህ በጣም ይመታል፡፡›› አለችው፡፡

‹‹አንቺን የመሰለች ፀይም መልዐክ ደረቴ ላይ ተኝታ የልብ ምቴ ባይጨምር ነበር የሚገርመው››አላት፡፡
‹‹አይገርምም …የዛሬን አያድረገውና አለቃህም በሰላሙ ቀን ፀይም መልአክ ብሎኝ ነበር››

‹‹እንደዘ በማለቱ እንኳን ተሳስቷል ማለት አልችልም…የእሱም ልብ እንደእኔው በውበትሽ ደንዝዛ ነበር ማለት ነው፡፡››
‹‹በዚህ ጣር ላይ ሆነህ ትቀልዳለህ አይደል?››

‹‹በጣር ላይ ሆንሽ በምቾት ላይ ልብሽ ጉዳዩ አይደለም እኮ …ከተነካ ተነካ ነው..በሲኦሉ ውስጥም ሆነ በገነት እጅ መስጠቱ አይቀርም፡፡››
‹‹ይሁንልህ…ውሀው አለቀች እንዴ?››ስትል ጠየቀችው፡፡ውሀ ጠምቷት ብቻ ሳይሆን የጀመሩትን የወሬ ርዕስ አቅጣጫ ማስቀየርም ስለፈለገች ነው፡፡የእሱን ልብ አታውቅም የእሷ ልብ ግን በዚህ ጊዜ ነፍሷን ለወንድሟ ስትል ከማትረፍ ውጭ ሌላ ተልዕኮ የላትም፡፡እጁን ወደተንጠለጠለው ቦርሳ ሰደደና ኮዳውን አውጥቶ ሰጣት፡፡ክዳኑን ከፈተችና ተጎነጨችለት፡፡መልሳ ከድና አቀበለችው፡፡ወደቦታው መለሰ፡፡
‹‹አሁን የት ነው ያለነው?፡፡››ስትል ጠየቀችው፡፡

‹‹የአማዞን ጥቅጥቅ ደን ውስጥ ነዋ፡፡››

‹‹እሱንእማ እያየሁት ነው…ሀገሩን ነው የጠየቅኩት፡፡
‹‹ብራዚል እና ኮሎምቢያ ድንበር ላይ ነን፡፡››
‹‹እንዴ …!ወደየት ነው እየሄድን ያለነው?››

‹‹ወደብራዚል ነው…››

‹‹ወደኮሎምቢያ ወይም ወደመጣንበት ወደፔሩ የምንሄድ ነበር የመሰለኝ፡፡››

‹‹አይ …ያንን ማድረግ አልመረጥኩም…ከፔሩ ፤ኮሎምቢያ ሜክሲኮ አልፎ አሜሪካ ድረስ ሰውዬው በብዙ ሺ የሚሆኑ ሰዎች አሉት…በየደረስንበት ሁለ ታዳኞች ነው የምንሆነው፡፡ይሄኔ ሁሉም እኛን በደረስንበት ቀጨም አድርጎ ወይ በህይወት ካለሆን ደግሞ እሬሳችንን ለእሱ በማስረከብ እና ደለብ ያለ ሽልማቱን ለመቀበል ቋምጠው እየጠበቁን ነው፡፡››
‹‹ብራዚልስ ሰው የለውም?››

‹‹አይ ብራዚል ተፅእኖው በጣም የሳሳ ነው፡፡በዛ ላይ አሁን እየተጓዝን ያለነው ወደግዙፍ ጥቅጥቅ የአማዞን ደን ነው..በቀደም እንደነገርኩሽ 60 ፐርሰንቱ የአማዞን ደን ያለው ብራዚል ውስጥ ነው፡፡ወደእዛ ጠልቀው ይገባሉ ብሎ ማንም አያስብም፡፡ገብተዋል ብለው ቢያስብ እንኳን ያን ሁሉ ደን ሰንጥቀን ከአውሬዎቹም ከተናዳፊ መራዛማ ነፍሳትም ተርፈን በህይወት የሆነ ቦታ እንደማንደርስ እርግጠኞች ናቸው..ስለዚህ ወደዚህ አይፈልጉንም፡፡ለዛ ነው በጣም ከባዱን መንገድ የመረጥኩት፡፡በህይወት እንዲሳካልሽ አንዳንዴ ቀላሉን መንገድ መምረጥ አዋጪ አይደለም…፡፡››
ፈገግ አለችና‹‹አሳምነኸኛል..ግን አንተስ ከፊታችን እንደፓስፊክ ውቅያኖስ የተዘረጋውን አስፈሪ ጥቅጥቅ ደን ሰርቫይቭ አድረገን ሕይወታችንን እንደምናተርፍ እንዴት ልታምን ቻልክ?፡፡››
‹‹በቀደም በነገርሺኝ ታሪክ ነዋ››

‹‹የትኛው ታሪክ?፡፡››

‹‹የሴትዬዋ… ጨካኝ ንጉስ ያለበት ግዛት ውስጥ ከመኖር አዳኝ ነበር ያለበት ጫካ ውስጥ መኖር እንደሚሻል መምረጦን የነገርሺኝን…››
በጨለማ ውስጥ ፈገግ ብላ‹‹ጥሩ ተማሪ ነህ፡፡››አለችው ፡፡

‹‹አዎ ጥሩ ተማሪ ነኝ..በዛ ላይ ሶስት ነገሮች ያግዙናል ብዬ አስባለው፡፡››

ኢትዬጵያዊቷ ሰላይ( በአመዞን ደን ውስጥ)
ምዕራፍ-15
ደራሲ-ዘሪሁን ገመቹ ዋቤ

ኮሎምቢያ/አማዞን ደን ውስጥ
ዳግላስ ኑሀሚ እንድትገደል መመሪያ ሲያስተላልፍ …የአማዞን ሰርጥ ውስጥ በጀልባው ሆኖ በፍጽምነት ወደሚያዝበት ስውር ኮለምቢያ ግዛት ውስጥ ወደሚገኘው የአማዞን ማህፀን እየተጓዘ ነበር፡፡የወንዝ ላይ የጀልባ ጉዞቸውን ሊያጠናቅቁ 1 ሰዓት ነው የሚቀራቸው፡፡ከዛ በኃላ ያለው መንገድ የሶስት ሰዓት የፈረስ ጉዞ እና ከዛ ደግሞ የሁለት ሰዓት የመኪና ጉዞ ይቀረዋል፡፡
ባለቤቱ ልጁን በማጠብና በመቀያየር ላይ ስትሆን እሱ ደግሞ ኮምፒተሩን ከፍቶ አንዳንድ ስራዎችና መረጃዎችና እያየ ነው፡፡እዛ ጥቅጥቅ ደን ውስጥ የኢንተርኔት አገልግሎት የሌለ ቢሆንም እሱ ግን የትኛውም መንግስት ማይቆጣጠረው የቪፒኢን ካምፓኒዎች የሚያቀርቡት የኢንተርኔት ተጠቃሚ በመሆኑ በየትኛውም ስፍራ በፈለገ ጊዜ አገልግሎቱን ያገኛል…እና ለአስፈላጊ ሰዎች ሚስጥራዊ መልዕክቶችን ለመላክ አሰበና ኢሜሉን ከፈተ፡፡ ከአራት ቀን በፊት የተላከለትን መልዕክት ከፈተው…፡፡አድራሻውን አያውቀውም፡፡
ፎቶዎች እና ቪዲዬዎች ናቸው፡፡ግራ በመጋባት አስቀድሞ ፎቶዎችን ከፈታቸው….ድንዝዝ ነው ያለው፡፡አንድ ቸኮሌት የሰውንት ቀለም ያላት ሞዴል መሳይ ወጣት ሴት አላዩ ላይ ተንጠልጥላበት በፈገግታ ደምቃ የተነሱት ፎቶ ነው..ከእሷ ፈገግታ በላይ እሱ ላይ በዛ ይታይ የነበረው ፈገግታ እና እሷ ላይ በዛ መጠን ተለጥፎባት መነሳቱ ነው የገረመው፡፡ፎቶውን አይቶ ጨረሰና ቪዴዬውን ከፈተው….ልጅቷ እያወራች ነው..አዳመጣው፡፡ እሱም እሷን ተከትሎ በቆይታቸው ምን ያህል ደስተኛ እንደሆነና እሷም ያደረገችለትን ትብብርና ትልቅ ውላታ እየዘረዘረ ሲያመሰግናት ይታያል..ሰውነቱን ውርር አደረገው፡፡ ወዲያው ሳተላይት ስልኩን አነሳና ደወለ….
‹‹ሄሎ ሀሳቤን ቀይሬለሁ ልጅቷን እንዳትገድሏት …በአካል እፈልጋታለሁ…›› አለና ዘጋው፡፡

ፎቶውንና ቪዴዬውን ካየ በኃላ የሆኑ የሆኑ ነገሮች በአዕምሮው ቦግ ብልጭ እያሉ ወደ ትውስታው ክምችት እየተጨመሩ መጡ…ከእሷ ጋር ባሳለፈው አንድ ቀን እጅግ በጣም ደስተኛ ሰው አድርጋው ነበር….በወቅቱ አንድ ንፅህ ምንም ጭንቅ የሌለበት ተራና አሳዛኝ አይነት ግለሰብ ነበር….እና በጣም ታስቦባት እንደነበረ ትዝ ይለዋል፡፡ግልጽነቷ ..እሱን ለመራዳት ታሳይ የነበረው ጥረትና እንዴት ስትንከባከበው እንደነበር ትዝ እያለው ነው፡፡
በእውነት እሷ እኔን ለማጥመድ በሆነ አካል ተልዕኮ የተሰጣት ሴት እንኳን ብትሆን በቀላሉ ሊገድላትና እንደማንኛውም ተራ ሰው ሊያስወግዳት እንደማይፈልግ እርግጠኛ ነው፡፡ወደእሱ እየተጫጫሁ የሚመጡትን የሚስቱንና የልጁን ኮቴና ድምፅ ሲሰማ ኮምፒተሩን አጠፋና ዝግጁ ሆኖ ይጠብቃቸው ጀመረ፡፡ውስጡ ግን እንደተረበሸና እንደተተረማመሰ ነው፡፡
‹‹ተንቀዠቅው ገድለዋት ቢሆንስ?፡፡››ብሎ እራሱን ጠየቀ…ተፈላጊው ቦታ ስለደረሱ ጀልባው ወደወንዙ ዳርቻ ቀረበችና ቆመች፡፡ላፕቶፑንና መገናኛ መሳሪያውን ሻንጣ ውስጥ ከተተ፡፡የእሱ ብቻ ሳይሆን የሚስቱንና የልጁን እቃ የያዘው ሻንጣም ዝግጁ ሆኗል፡፡

‹‹እ ዝግጁ ናችሁ?››ጠየቀ

‹አዎ ተዘጋጅተናል፡፡››

ድምፁን ከፋ አደርጎ ተጣራ…ከጋርዶቹ ውስጥ አንዱ ተንደርድሮ መጣ…‹‹.እነዚህ ሻንጣዎች ይውረድ ››የሚል ትዕዛዝ ሰጠና ልጁን አንስቶ አቅፎ ወደ ጀልባው በረንዳ ተጓዘ፡፡ ሚስቱ ከኃላ ተከተለችው፡፡ጀልባዋ መልህቋን ጥላ ቆማለች፡፡ከጅልባዋ ሙሉ በሙሉ ለቀው ምድር ላይ አረፉ፡፡ከአምስቱ ታጣቂዎች አንዱ ከጀልባዋ ካፒቴን ጋር እዛው ሲቀር አራቱ ሻንጣቸውንና መሳሪያቸውን እንደያዙ ተከተሏቸው፡፡የአምስት ደቂቃ መንገድ ወደውስጥ እንደገቡ አስር የሚሆኑ ሌሎች አስፈሪ አለባበስና አስፈሪ ትጥቅ የታጠቁ ሰዎች ሶስት ፈረስ ይዘው ሲጠብቆቸው ነበር፡፡ሾንጣዎቹንና ሌሎች እቃዎችን በአንዱ ፈረስ ጫኑና በአንደኛው ፈረስ እሱ ልጅን እንዳቀፈ ሲወጣ በሌላው ፈረስ ደግሞ ባለቤቱን አሳፈሯትና ግማሾቹ ከፊት ለፊት ግመሾቹ ታጣቂዎች ከኃላ አጅበዋቸው ጉዞቸውን ጀመሩ፡፡የአንድ ሰዓት ጉዞ ከተጓዙ በኃላ አንድ መንደር ደረሱ ፡፡መንደሩ በእነሱ ቁጥጥር ስር ያለ በመሆኑ የሞቀ አቀባበል ነበር የጠበቃቸው…፡፡
ገና ከፈረስ አርፈው እንደወረዱ ነበረ ልጁን ለእናዬው ሰጥቶ የሳተላይት ስልኩን በመያዝ ዞር ብሎ የደወለው፡፡
‹‹እሺ እንዴት አደረጋችው….?ልጅቷን ይዛችሁ ጉዞ ጀምራችኃላ?››

‹‹ያላሰብነው ነገር ተከስቷል ››ብሎ ያላሰበው ድንጋጤ ላይ ከተተው፡፡

‹‹ምንድነው የሆነው?››በሚያንቦርቅ ድምፅ ጠየቀ፡፤

‹‹ሁለት የብድናችንን አባል መድበን ወደ ጫካ ወስደው እንዲያስወግዳት አዘን ነበር..አንት ከደወልክ በኃላ ግድያውን ለማስቆም ሁላችንም ወደምትገደልበት ጫካ በሩጫ ነበር የሄድነው፡፡››
‹‹እና ሞታ ደረሳችሁ?››ሲል በሀዘንና በፀፀት ስሜት ጠየቀ፡፡

‹‹እሱ ቢሆን ጥሩ ነበር፡፡ማንንም ማግኘት አልቻልንም፡፡ በብዙ ፍለጋ አዲስ የቀብር ቦታ አገኘንና ጉድጓዱን ከፍተን ስናይ ከእኛው አንዱ ነበር ግምባሩን በጥይት ተመቶ ሞቶ የተቀበረበት፡፡››
‹‹ምን ማለት ነው?፡››

‹‹ከመሀከላችን ከዳተኛ ነበር፡፡ካርሎስን ታውቀዋል አይደል የራሱን ጓደኛ ገድሎ በመቅበር ልጇቷን ይዞ ያመለጠ ይመስለናል፡፡››ሲል የሆነውን ነገረው፡፡
ልጅቷ በመትረፏ ደስ አለው…በካርሎስ ተረድታ በማምለጧ ደግሞ በጣም ተበሳጨ፡፡

‹‹ሁለት ምርጫ ነው ያላችሁ….የገቡበት ገብታችሁ በማያዝ እሱን እዛው በመድፋት እሷን ሳንቹዋሪ ድረስ ማምጣት እና ለእኔ ማስረከብ ካለበለዚያ ሁላችሁም እረስ በርስ መገዳደል አለባችሁ…፡፡››ብሎ ግንኙነቱን አቋረጠ፡፡
ወዲያው ልጁንና ሚስቱን ሲጠብቃቸው ወደነበረችው ቻርተር አውሮፕላን ላይ አሳፈረና ስሞ ከሁለት ጠባዎች ጋር አንድ ላይ በማድረግ ተሰናበታቸው፡፡ልጁና ሚስቱ በቋሚነት የሚኖሩት በልዕለ ሀያሎ ሀገር አሜሪካ እራቸውን ደብቀው ነው፡፡በስድስት ወር አንዴ ወይም በአመት አንዴ እየመጡ ይጠይቁታል..አሁን ቀጥታ ቻርተር አውሮፕለኗ የኮለምቢያ ዋና ከተማ ቦጎታ ካደረሰቻቸው በኃላ እንደማንኛውም ሀገር ለመጎብኘት እንደመጣ ቱሪስት መስለው በመረጡት አለምአቀፍ አየር መንገድ ተሳፍረው ወደአሜሪካ ይመሰላሉ…ማንም የአለምአቀፍ ሽብረተኛው የዳግላስ ቤተሰቦችና መሆናቸውንና እሱን ጠይቀው እየተመሱ መሆናቸውን አያውቁም፡፡
አወሮፕላኗ ምድርን ለቃ አፍንጫዋን ወደ ሰሜን አቅጣጫ አዙራ የአማዘን ጥቅጥቅ ደን እና የአማዞን ጥምዝምዝ ወንዝን ዝቅዝቅ እየየች ተፈተለከች..እነ ዳግላስም ጊዜ አለባከኑም… ወዲያው በቀረቡት ሶስት መኪኖች ውስጥ ገቡና ቀጥታ በጫካው ወስጥ ለውስጥ እያሹለከለከ በሚወስዳቸው እራቸው ቀደው ባስገነቡት መንገድ ወደሳንቻዊሪቸው ጉዞ ጀመሩ፡፡

ይቀጥላል
ቻናላችንን  ይቀላቀሉ👇👇
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
♥️♥️♥️♥️♥️❤️❤️

‹‹ትቀልጂያለሽ እንዴ…?በቃ እኮ አልቆልናል..ከተያዝን ሁለታችንም እንገደላለን..ስለዚህ ቢያንስ በተቻለን መጠን ለማምለጥ መሞከር አለብን፡፡››
‹‹እርግጠኛ ነህ ራስህን የምታድንበት ሌላ መንገድ የለም?፡፡››

‹‹ነገርኩሽ..ይልቅ እያንዳንዷ ደቂቃ የህይወት ዋጋ አላት…ምንም ነገር መፈጠሩን ከማውቃቸው በፊት ከዚህ በጣም ርቀን መሄድ አለብን ››
..መጓዝ ጀመረች፡፡ተከተለችውና ደረሰችበት፡፡
‹‹እንካ…..››ሽጉጡን ወደእሱ ዘረጋች..ቀና ብሎ በትዝብት አያትና‹‹አሁንም ያንቺው ሆነ እኮ…ያዥው››አላት፡፡

‹‹ምንም ሳትከራከር…ሽጉጡን ቦርሳዋ ውስጥ ከተተችና በትከሻዋ አንጠልጥላ ወደጥልቁ የአማዞን ሚስጥራዊና ትንግርተኛ ደን በደነዘዘ ስሜት ጉዞዋን ቀጠለች፡፡

ይቀጥላል
ቻናላችንን  ይቀላቀሉ👇👇
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
♥️♥️♥️♥️♥️❤️❤️

‹‹ጥያቄሽ ነው ያሳቀኝ …አንቺ እንድትገደይ ትዕዛዙን ያስተላለፈው ሀለቃችን አሁን አንቺ የምትጨነቂለት ዳግላስ መሆኑን ሳስብ ነው ያሳቀኝ..አየሽ አለም በእንደዚህ ይነት ገራሚ ምፀቶች የተሞላች ነች፡፡››
እርምጃውን ገታችና ባለችበት ቆመች..ከኃላ እየተከተላቸው ታጣቂ አይኑን አጉረጠረጠ…የጓደኛውም ሆነ የተገዳዮ ነገረ ስራ ምንም አላማረውም…ጣልቃ ላለመግባት ነው እንጂ ወሬያቸውም አልተመቸውም.. ምክንያቱም እሱ ስፓኒሽኛ ተናጋሪ ሲሆን እንሱ እያወሩ ያሉት በእንግሊዘኛ ነው..እሱ ደግ እንግሊዘኛ ጆሮውን ቢቆርጡጥ አይሰማም፡፡
‹‹ማለት ከእኔ ጋር ያገታችሁት በሌላ ጀልባ ወደሌላ ስፍራ የወሰዳችሁት ዳግላስ የእናንተ ሀለቃ ነው?››ማመን ስላልቻለች ደግማ ጠየቀችው፡፡
‹‹አዎ እሱ የእኛ ብቻ ሳይሆን በሺ ሚቆጠሩ ሌሎች የታጣቂ ቡድኖች መሪ የጫካው ንጉስ እየተባለ   የሚጠራ   ከፍተኛ   ቢሊዬን   ዶላሮች   የሚያንቀሳቅስ   ከፔሩ፤ ኮሎምበያ፤ ፓናማ፤ ነካረጎ፤ ጉታማላ፤  ሚክሲኮ አልፎ አሜሪካ ድረስ እሱ የሚቆጣጠረው የንግድ መስመር ያለው በሶስት በአራት ሀገራት የደህንነት ሰዎች ሚፈለግ አለማ አቀፉ የኢንተርፖል የተፈላጊዎች ስም ዝርዝር ውስጥ የመጀመሪያው ገፅ ላይ የሰፈረ ተአምረኛ ሰው ነው፡፡››የሚላትና ማመን ነው እያቃታት፡፡‹‹እና እሱ እንደእዛ አይነት ሰው ከሆነ ለምን ከእኔ እኩል አፈናችሁት?፡፡››ስትል ጠየቀች፡፡
‹‹ሰውዬው መድሀኒቱን በጊዜ ካልወሰደ ከፍተኛ የመርሳት ችግር አለበት..ማለት እራሱንና ማንነቱን ሙሉ በሙሉ እስኪዘነጋ ድረስ ይደርሳል፡፡ከንቺ ጋር ሊማ አየር ማረፊያ ተገናኝታችሁ ኢኩቶስ እስክታርፉ ድረስ ከዛም ሆቴል ይዛችሁ ስታድሩ ሁሉ ያገጠማችሁ ያ ነው፡፡በወቅቱ ችግሩ እንደተፈጠረ ስናውቅ በግል ቻርተር አውሮፕላን እናንተ ወዳላችሁበት መጣን፡፡ ቀጥታ ሄደን ብናናግረው..አላውቃችሁም ሊለን ይችላል፡፡ ክርክር ብንገጥም ጭቅጭቅ ቢነሳ ደግሞ ትኩረት እንስባለን…እንዳልኩሽ በአለም አቀፍ ደረጀ የሚፈለግ ሰው ነው…ስለዚህ ሁኔታውን አመቻችተን ማፈን ነበረብን፡፡ለዛ ነው እንደዛ ያደረግነው፡፡››
‹‹ጥሩ እዚህ ሁሉ ውስጥ ታዲያ እኔ ምንድነው ያደረኩተት?፡፡››ስትል በአግሯሞት ጠየቀችው፡
‹‹ከእሱ ጋር አንድ ቀን አሳልፈሻል…. አንድ ቀን አብረሽው አድረሻል…ስለእሱ ምን መረጃ እንዳወቅሽ አይታወቅም…መጀመሪያውኑ ከእሱ ጋር ያንን ጊዜ ያሳለፍሽው ዝም ብለሽ በየዋህነት ነው..?በውበቱ ተማርከሽ ሴትነትሽን ልትሰጪው ነው..?ወይንስ የሆነ የደህንነት ተቋም ያሰማራሽ ሰላይ ነሽ…?ይሄ ነው ጥርጣሬችን››
‹‹ታዲያ ይሄንን የምታጣሩበት ዘዴ የላችሁም?፡፡››

‹‹አለን…እኔም እንደዛ እንደሚደረግ ነበር ተስፋ ያደረኩት…በተጨማሪም ከሰውዬው ጋር ባሳለፍሽው አንድ ቀን ጥሩ ጊዜ ካሳለፋችሁ ያንን ከግንዛቤ አስገብቶ የተሻለ ውሳኔ ይወስናል ብዬ ተስፋ አድርጌ ነበር..ግን ሁሉ ነገር ካሰብኩት በተቃራኒ ነው የሆነው…ለነገሩ ሰውዬው ሁሌ እንደዚህ ነው..የመግደል ሱስ አለበት፡፡››
ጓደኛው በስፓኒሽኛ ያወራው ጀመር ..ትንሽ ተጨቃጨቁና ተስማሙ፡፡

‹‹ምንድነው የሚለው?››

‹‹አይ ይበቃናል..በቃ የምትቀበርበትን ጉድጓድ ትቆፍር ነው የሚለው፡፡›› ዝም አለች፡፡
‹‹እዛ ድንጋይ ላይ ተቀመጪ››አላት..ዝም ብላው ሄደችና እንዳላት ተቀመጠች፡፡

ካርሎስ አካፋውን ከጓደኛው ተቀበለውና የመቆፈሪያውን ክፍል አስተካክሎ እራሱ መቆፈር ጀመረ..መሬቱን በሚቆፍርበት መጠን የገዛ ልቡም እየተቆፈረበት ነው፡፡‹‹አሁን የእውነት ይህቺን የመሰለች ልጅ ተኩሼ ገድላታለው?፡፡››እራሱን ይጠይቃል፡፡አይ እንደዛማ ማድረግ አልችልም፡፡ለራሱ ይመልሳል፡፡ግን ደግሞ ትዕዛዙን ተግባራዊ አለማድረግ ከለምንም ምህረት ምን እንደሚያስከትልበት በደንብ ያውቃል፡፡በቃ ሞት ነው..ለዛውም ለሌሎቹ መቀጣጫ በሚሆንበት መንገድ አሰቃቂ የሆነ ሞት ነው የሚጠብቀው፡፡
‹‹ለዚህች ለአራት ቀን ብቻ ለማውቃት ሴት ህልሜንም ህይወቴንም ልሰዋላት ዝግጁ ነኝ?››ሲል እራሱን ጠየቀ….መልሱ ቀላል እልሆነለትም፡፡
ጓደኛው ሊያግዘው ወደእሱ ተጠጋ፡፡ ከጉድጓዱ እንዲወጣ ጠየቀው ..መሳሪያውን ከትከሻው አነሳና አቀበለውና ወደጉድጓዱ ገባ…እየተፈራረቁ ጉድጓዱን ቆፍሮ ለማጠናቀቅ 30 ደቂቃ ያህል ፈጀባቸው፡፡ከዛ የመጨረሻውን ርምጃ ለመውሰድ ዝግጁ ሆኑ፡፡ አነሱም ለመግደል እሷም ለመሞት …ድንገት ወደ እሷ ሄደና ‹‹በጣም አዝናለሁ….ላድንሽ ባለመቻሌ በራሴ አፍሬለሁ››አለና ጉንጮን ስሞ ብድግ አለና ፊቱን አዞረ ፡፡
ካርሎስ ‹‹በቃ አንተ አድርገው…….እኔ ወደእዛ ዞር ብዬ ላጭስ››ብሎ ለጓደኛው ነገረውና ወደግራው ዞር ብሎ ሶስት ያህል  ርምጃ እንደተራመደ…ኑሀሚ ልክ እንደተናዳፊ ንብ ከተቀመጠችበት ተስፈነጠረችና የካርሎስን አንገት በእጆቾ ፈጥርቃ ይዛ በሌላ እጇ ወገቡ ላይ ያለውን ሽጉጥ መዘዘችና ግንባሩ ላይ ደቀነችበት‹‹አንተ ብቻ አይደለህም እኔም አንተን የመሰለ ቅን ፤መልካምና ፤ጀንትል ሰው ጋር የገዛ ህይወትን ለማትረፍ መፋለም በመገደዴ በጣም አዝናለው፡፡››አለችው
በዚህ ጊዜ ሁለተኛው ታጣቂ የያዘውን ዘመናዊ መሳሪያ በእሷ ትክክል ደቅኖ በማይገባት ቋንቋ ይለፈልፋ ጀመር፡፡
‹‹አይ አትዘኚ….ምን አለ በራሷ ተነሳሽነት የሆነ ነገር ማድረግ በቻለች እያልኩ ስፀልይ ነበር….የቻልሺውን አድርጊ ..በፀጋ እቀበላለው፡››አላት
‹‹እሺ ጓደኛህ መሳሪያውን እንዲያስቀምጥ ንገረው፡፡››

እንዳለችው በሚገባው የስፓኒሽ ቋንቋ ነገረው፡፡መለሰለት፡፡

‹‹ምን አለ?››ጠየቀችው፡፡

‹‹በተአምር የሀለቃዬን ትዕዛዝ እንዲከሽፍ ማድረግ አልችልም….››ነው ሚለው፡፡

‹‹እንዴ ….ካለስቀመጠ እኮ ተኩስብሀለው..ይሄንን አልነገርከውም?››

‹‹ነግሬዋለው..እሱም ገብቶታል፡፡ ግን እንደእሱ ውሳኔ እኔን ለማትረፍ በመጣር ነገሩን ከማበላሸት እኔን መስዋእት ማድረግን መርጧል፡፡››
‹‹እንደዛ የሚያደርግ ይመስልሀል?››

‹‹እንደአለመታደል ሆኖ ይመስለኛል….አንድም ቀን በመሀለከላችን መግባት ኖሮ አያውቅም….እንደዚህ አይነት አጋጣሚዎችን ለአመታት ሲጠብቅ እንደነበረ ነው የሚገባኝ፡፡››
እንግዲያው….አለችን በብርሀን ፍጥነት ሽጉጦን ከእሱ ግንባር አንስታ አቅጣጫውን ቀየረችና ተኮሰች …ደገመችው…ሰውዬው በቆመበት አይኑ እንዳፈጠጠ ተመለከታት..ከመሀል ግንባሩ ደም ቡልቅ ቡልቅ እያለ መውረድ ጀመረ ..ወዲያው ሽብርክ ብሎ ወደፊት ተደፋ፡፡ከዛ ለቀቀችውና ፈንጠር ብላ ቆመች፡፡
አንዴ መሬት ላይ ተዘርሮ በደም የታጠበው ጓደኛውን አንዴ እሷን እያፈራረቀ እያየ ግራ በመጋባት ደቂቃዎች አሳለፈ….ከዛ በርከክ ብሎ ጓደኛውን ገለበጠው…እጁን ወደ አንገቱ ልኮ በህይወት መኖር አለመኖሩን ተመለከተ፡፡
ሞቷል፡፡ኪሱን ፈተሸና የያዛቸውን እቃዎች አወጣ፡፡ እየጎተተ ለኑሀሚ ወደተቆፈረው ጉድጓድ ወሰደውና ውስጥ ከተተው፡፡ከዛ በአካፋው አፈሩን መለሰና ደለደለው..ካዛ አዲስ የተቆፈረ መሆኑን እንዳያስታውቅ የደራረቁ ቅጠሎችና እንጨቶችን ከአካባቢው እየሰበሰበ አለበሰባትና በተቻላ መጠን ከአካባቢው መሬት ጋር በእይታ እንዲመሳሰል አደረገ፡፡መሳሪያውን ታጠቀ…ከኪሱ ያወጣቸውን እቃዎች የገዛ ኪሱ ውስጥ ጨመረ.. .ሟቹ ጓደኛ ይዞት የነበረውን የእሷን ቦርሳ አቀበላትና ….ከዛ ጎደኛው ጀርባ ላይ ከነበረው የመንገድ ሻንጣ ጠቃሚ ነው ያላቸውን እቃዎች…ባትሪ ከነተለዋጭ ድንጋዩ፤የተወሰኑ የታሸጉ ምግቦችን፤ሲቆፍሩበት ያነበረውን አካፋ መርጦ ወደረሱ ቦርሳ በመጨመር ‹‹በይ ፈጠን በይ እንሂድ›› አለትና ወደፊት መጓዝ ጀመረ፡፡
‹‹ወደየት ነው የምንሄደው?፡፡››

ኢትዬጵያዊቷ ሰላይ
( በአመዞን ደን ውስጥ)
ምዕራፍ-14
ደራሲ-ዘሪሁን ገመቹ ዋቤ

‹‹ይሄ መንገድ ግን ወደ መጣንበት አቅጣጫ የሚወስድ አይደል እንዴ?››በጥርጣሬ ጠየቀች፡፡
‹‹አይ አይደለም…..ትንሽ ከተጓዝን በኃላ እንታጠፋለን፡፡››ሲል ድጋሜ ዋሻት፡፡

ከዛ በኃላ ለ10 ደቂቃ ያህል ጫካውን ቁጥቆጦ እየገፉና እሾክና እንቅፋቶችን ከፊታቸው እያስወገድ ወደፊት ከመጓዝ ውጭ በሶስቱም መካከል ምንም ንግግር አልነበረም፡፡
ኑሀሚ የህይወቷ የመጨረሻ ጫፍ ላይ እንደደረሰች ተስምቷታል፡፡ከቡድኑ ነጥለው ወደጫካው እየነዷት ያለው ለሰላም እንዳልሆነ ወዲያው ነው የገባት፡፡ በተለይ የካርሎስ መርበትበትና በፊቱ ላይ እየተመለከተችው ያለው ሀዘን በጥርጣሬዋ እርግጠኛ እንደትሆን አድርጓታል፡፡ በዛ ላይ ከኃላ ሆኗ የሚከተላቸው ፊቱ የማፈታው ታጣቂ በጀርባው ባነገተው ቦርሳ አካፋም መቆፈሪያም ሆኖ የሚያገለግል ወታደሮች ምሽግ ለመስራት የሚጠቀሙበትን መሳሪያ ይዞ በማየቷ ሌላ እርግጠኛ እንድትሆን ያደረጋት ምልክት ነው፡፡
አካባቢን ማጥናት..ማንኛውንም እንቅስቃሴ በንቃት መከታተል..ከዛ የይሆናል ትንበያዎችን አስቀምጦ ከቅርቃሩ ለመውጣት የሚያስችሉ አማራጮችን በፍጥነት ማስላት….በስለላ ህይወቷ የቀሰመችው ትምህርት ነው፡፡
እና ዝም ብላ መሞት እንደሌለባት እራሷን እያሳመነች ነው፡፡በህይወቷ እንዲህ መሰል በህይወትና በሞት ቅርቃር መካከል የመውደቅን አጋጣሚ ብዙ ጊዜ ገጥሞት ያውቃል፡፡ በአምስት ሰዎች ተከባ ልትገደል ብላ ግማሹን ገንድሳ ግማሹን ገድላ ነፃ የወጣችበትና ህይወቷን ያተረፈችበት አጋጣሚ ነበረ፡፡ከእዛ አንጻር ሲታይ ይሄ ቀላል ይመስላል..ምክንያቱም ከሁለት ታጣቂዎች ጋር ነው የምትፋለመው፡፡ ካላት ወታደራዊ እውቀትና ልምድ አንፃር አነሱን ገድላ ወይ ፌንት አስበልታ የማምለጥ እድሏ ከ50 ፐርሰንት በላይ ነው ፡፡..ችግሩ ካመለጠች በኃላ ነው፡፡ፊቷ ያፈጠጠው ምኑንም የማታውቀው በየት ገብታ በየት መውጣት እንዳለባት ምንም እውቀት የሌላት የአማዞን ጫካ ነው፡፡ጫካ ውስጥ ያሉት አስፈሪና በስም እንኳን ለይታ የማታውቃቸው አውሬዎችና አንድ ጠብታ መርዛቸው እንኳን ሰውነት ላይ ሲያርፍ በሰከንድ ውስጥ የሚያደርቅ ተሳቢ እንስሳትና በራሪ ነፍሳት ጋር ነው፡፡ቢሆን በሰው ተቦጫጭቆ ከመበላት በአውሬ ጋር ለመፋለም ቁርጠኛ መሆን ይሻላል
፡፡በዚህ ቅፅበት አንድ ታሪክ ትዝ አላትና ለካርሎስ ልትተርክለት ፈለገች፡፡

‹‹አንድ ጣፍጭ ታርክ ልንገርህ?››

እንደ እሱ ግንዛቤ ሰዓቱ ታሪክ መንገሪያም ሆና ማዳመጪያ እንዳልሆነ ቢያምንም ለእሷ ግን ምን አልባት የመጨረሻ ቃሏ ሊሆንላት ይችላል ብሎ ስላሰበ እንድትነግረው ተስማማ፡፡
‹‹ጨቋኝ ገዢ ወይም የሰው ልጅ  ከገዳይ ነብር የበለጠ አስፈሪ እንደሆነ የሚያስረዳ ታሪክ ነው፡፡
‹‹ገባኝ ንገሪኝ…››

ከአንድ የድሮ መፅሀፍ ላይ ያነበብኩት ታሪክ ነው፡፡በአንድ ወቅት በቻይና ግዛት ውስጥ በምትገኘው በታይ ተራራ ስር በሀዘን ተቆራምዳ እንባዋን እያዘራች የምትኖር ሴት ነበረች፡፡የዚህችን ሴት ታሪክ ኮንፌሽዬስ ሰማና አስጠራት፡፡ከዛም"አንቺ ሴት ምን ሆነሽ ነው እንዲህ ሀዘን የበላሽ?"ሲል ጠየቃት።ሴቲቱም ‹‹በተራራው ላይ የሚኖረው ነብር ባሌን ፣የባሌን አባት እና ብቸኛ ልጄን በየተራ እየቀረጣጠፈ በላብኝ-በዛ ምክንያት ነው ሀዘኔ ጥልቅ የሆነው›› ብላ መለሰችለት።
እሱም መልሶ "ታዲያ መላ ቤተሠቦችሽን የበላው ነብር አሁንም በተራራው ላይ መኖን እያወቅሽ .እንዴት ከአካባቢው ሳትሸሺ?››ሲል በመገረም ጠየቃት።
ሴቲቱም‹‹ቦታውን ለቅቄ ያልተሠደድኩት ጨካኝ ገዢ የሌለበት ብቸኛ  ስፍራ ስለሆነ ነው።"ስትል መለሠችለት
ኮንፌሽዬስም ወደ ደቀመዛሙርቱ ዞሮ" አያችሁ ጨቋኝ ገዢ ከገዳይ ነብር የበለጠ አስፈሪ እንደሆነ ከዚህች ሚስኪን ሴት ታሪክ ተማሩ፡፡›› አላቸው።
እኔም አሁን እዚህ አማዞን ደን ውስጥ ካሉት አውሬዎች በላይ ጨካኝ የሆኑ የሰው ልጆች ናቸው እያሰፈሩኝ ያሉት››ብላ ታሪኩን ደመደመች፡፡
‹‹አልተሳሳትሽም….የሰው ልጅ መጨከን ከጀመረ ወሰኑ አይደረስበትም…››

‹‹እኔ ምልህ ..አሁን ልትገድሉኝ ነው አይደል?››

ጥያቄዋ አስደነገጠው…ምን ብሎ እንደሚመልስላት ግራ ስለገባው…ዝም አለ…‹‹አትጨነቅ..ግን ያልገባኝ እንዲህ ልትገድሉኝ ይሄን ሁሉ ቀን እኔንም ማንከራተት እናንተም ከእኔ ጋር መንከራተት ለምን አስፈለገ?››
‹‹ትዕዛዙ የደረሰን አሁን ነው…››

‹‹ትዕዛዙን የሚሰጠው ማን ነው››

‹‹ሀለቃችን ነው…ካለበት ቦታ በሳተላይት መገናኛ ነው ከደቂቃዎች በፊት ትገደል ያለው፡፡››

‹‹ይገርማል…ቆይ ግን ከእኔ ጋር ያገኛችሁትን ሰውዬ ገድላችሁታል አይደል?››

ፈገግ አለ፡፡

የፊቱን ፈገግታ በቆረጣ እይታ አየችውና ተበሳጨችበት…‹‹ምነው? የሰው መገደል ያስቃል እንዴ?››
‹‹አረ በፍፅም … እንደውም በተቃራኒው ልቤን ነው የሚሰባብረው፡፡››

‹‹አይ ስትስቅ አየሁህ ብዬ ነው፡፡››

ሚስት ምርጫ ሳትሆን ስጦታ ናት! ባልም እንዲሁ ❤

አንድ ቀን አንድ የስነ-ልቦና መምህር ወደ ክፍል ገብቶ ተማሪዎቹን "ዛሬ ጌም ብንጫወት ምን ይመስላችኋል አላቸው?"

ምን አይነት ጌም እንደሆነ ሲጠይቁት፣ እሱን አብረን እናየዋለን አለና ከመካከላችሁ አንድ ፈቃደኛ ተማሪ እፈልጋለሁ አለ። አንድ ተማሪ እጅ አወጣና ጌሙ ተጀመረ።

መምህር:- "ሰላሳ በህይወትህ የምትወዳቸውን ሰዎች ስም ዝርዝር ፃፍ!" አለው።

ተማሪው:- ከቤተሰቦቹም፣ ከሩቅ ዘመዶቹም፣ ከጓደኞቹም እያለ የሰላሳ ሰው ስም ፃፈ።

መምህር:- "አሁን ከፃፍካቸው ውስጥ ብታጣቸው ግድ የማይሰጥህን አምስት ሰዎችን ስም ሰርዝ" አለው።

ተማሪውም አምስት ስም ሰረዘ ሰረዘ።
መምህሩ:- "አሁን ደግሞ የአስር ሰዎችን ስም ሰርዝ አለው"።

እንዲህ እንዲህ እያለ የአራት ሰዎች ስም ቀረው(የእናቱ፣ የአባቱ፣ የልጁና የሚስቱ)
መምህር:- "ከነዚህ ከ4ቱ ሰዎች ሁለቱን ሰርዝ አለው።"

ተማሪው: በከፍተኛ የሀዘን ስሜት ተውጦ የወላጆቹን ስም ሰረዘ።

መምህር:- "አሁን የቀሩህ ሁለት ሰዎች ሚስትህና ልጅህ ናቸው ከሁለቱ አንዱን አስቀርተህ አንደኛቸውን ሰርዝ አለው።"

ተማሪ:- በሃዘን እያነባ የልጁን ስም ሰረዘ። ተማሪዎቹ በሁኔታው ግራ ተጋብተው መጨረሻውን ለማወቅ ጓጉተዋል።

መምህር:- "ሚስትህ ብትሞት ሌላ ሚስት ማግባት ትችላለህ፣ እንዴት ከወላጆችህና ከልጅህ አብልጠህ ሚስትህን መረጥካት?" ሲል ጠየቀው።

ተማሪውም:- "ወላጆቼን አጥብቄ ብወዳቸውም እድሜያቸው ገፍቷልና በሞት ትተውኝ ይለዩኛል። ልጄም በፍቅር ተንሰፍስፌ ባሳድገውም ሲያድግ ጥሎኝ ወደሚስቱ ይሄዳል። በህይወት እስካለሁ ድረስ መቸም ቢሆን የማትለየኝ ሚስቴ ናት። ሚስቴ የኔ የምርጫ ጉዳይ ሳትሆን ስጦታዬ ናትና ለዛ ነው እሷን ያልሰረዝኩት" ብሎ መለሰ።

አብረውት የሚማሩት ተማሪዎች በመልሱ ተደስተው አጨበጨቡለት። መምህሩም አብሮ አጨበጨበለት! እኔም ታሪኩን ስሰማ እጀን ከፍ አድርጌ አጨበጨብኩለት!

ኢትዬጵያዊቷ ሰላይ
( በአመዞን ደን ውስጥ)
ምዕራፍ-13
ደራሲ-ዘሪሁን ገመቹ ዋቤ

///
ፔሩ/አማዞን ወንዝ ላይ
ዳግላስ ሚስቱ የሰጠችውን መድሀኒት ወስዶ ከተኛ ከሁለት ሰዓት በኃላ ነቃ፡፡አይኑን ሲገልጥ የቅንጡ ጀልባዋ መኝታ ቤት ውስጥ ብቻዋን ነው ያለው፡፡ ከነቃም በኃላ አይኑን ብቻ ገልጦ ዙሪያ ገባውን እየቃኘ ባለበት ሆኖ 15 ደቂቃ አሳለፈ፡፡፡ከዛ ተነሳና በራፉን ከፍቶ ‹‹ማሪያ…ማሪያ እያ ተጣራ››ስሙ ሳያስበው ነው አፉ ውስጥ የገባለት፡፡ ሚስቱ ተንደርድራ መጣችን ፊቱ ቆመች፡፡ ወደራሱ ጎትቶ አቀፋትና ደረቱ ላይ ለጥፎ ከንፈሯን ለረጅም ደቂቃ መጠጣት፡፡እሷም እጆቾን ዘርግታ በአንገቷ ዙሪያ አሽከርክራ አቀፈችውና እላዩ ላይ ተንጠለጠለችበት፡፡
‹‹ማሪያ የእኔ ውድ ..አንጀሊናስ?››
‹‹ከእነ ሳንዲያጎ ጋር ነች፡፡እጇን ይዞ እየጎተተ ወደጀልባዋ በረንዳ ወጣ፡፡ሲደርስ እስከ አፍንጫቸው የታጠቁ አስፈሪ ጠባቂዎች ከየተቀመጡበት በድንጋጤ ተነሱና ቀጥ ብለው ቆሙ….አንጀሊና አባቷን ስታይ ወደእሱ ተንደረደረች…በአየር ላይ ቀለባትና ግራና ቀኝ ክንዶን ይዞ አሽከረከራት፡፡ መርከቡ ላይ ያሉት ሁሉ ደስ አላቸው፡፡አሁን እራሱን ዳግላስን ሆኖል ማለት ነው፡፡ከልጁ ና ከሚስቱ ጋር ሀያ ለሚሆኑ ደቂቃዎች በማሳለፍ በመጠኑ ናፍቆቱን ከተወጣ በኃላ እነሱን ወደውስጥ ገብተው እንዲጠብቁት አዞ …ቀጥታ መርከቡ ላይ ካሉት 5 ታጣቂዎች ጋር ስብሰባ ተቀመጠ፡፡
‹‹እሺ እየሰማዋችሁ ነው፡፡››
የታጣቂዎች ሀለቃ የሚመስለው ግዝፍ ሰው አንገቱን እንደደፋ መናገር ጀመረ‹‹ሀለቃ በተፈጠረው ነገር በጣም እናዝናለን፡፡በእውነቱ ችግሩ እንደተፈጠረ ስንሰማ ወዲያው ነበር እርምጃ የወሰድነው››
‹‹እኮ ምን አደረጋችሁ?››
‹‹ያው ብራዚሊያ አየር ማረፊያ ገብታችሁ ነበር… አንተ ወደፕሌኑ ማለፍ ብትችልም አብሮህ የነበረው ፓብሎ ግን በፖሊስ እጅ ወደቀ፡፡አንተን ማሳለፍ ቢችልም እሱ እራሱን ግን ከፖሊሶች እጅ ማስመለጥ አልቻለም፡፡እና ምንም ልንረዳው ባለመቻላችን…ጠበቀ ያለ ምርመራ ሲደረግበት ስለአንተ የሆነ ሚስጥር ሊያወጣ ይችላል ብለን ስለሰጋን እዛው የገባበት እስር ቤት እርምጃ እንዲወሰድበት አድርገናል፡፡
አንተን ወደ ብራዚሊያ ይዛ የሚበረው አውሮፕላን በአየር ፀባይ ምክንያት ኢኩዩቶስ እንደረፈ ስንሰማ እኔ እራሴ ነኝ አንድ ቡድን እየመራሁ በቻርተር አውሮፕላን ወደዛ ያመራሁት፡፡ከዛ ምን አልባት የመንግስት ሰዎች ሆኑ የሲ.አይ.ኤ ሰዎች እጅ እንዳትገባ ተጠንቅቀን ከሆቴል ስትወጣ አፈነንህ ከኢኩዬቶስ አስወጣንህ፡፡
‹‹ጥሩ ስራ ነው….እርግጠኛ ነኝ ምንም ያዝረከረካችሁት ነገር የለም፡፡››
‹‹አረ የለም..ሁሉን ነገር በጥንቃቄ ነው የተከወነው…ግን….››
‹‹‹ግን ምን?››
‹‹አንድ የአንተን ውሳኔ የሚጠብቅ ጉዳይ አለን፡፡››

‹‹ምንድ ነው?››
‹‹ልጅቷን ምን እናድረጋት …?ምን አልባት የምትለው ነገር ይኖራል ብለን..ወደ ዋናው ሳንቺዋሪ እየወሰድናት ነው፡፡አሁን ላቲሲያ ደርሰዋል፡፡ለሁለት ቀን እዛ ቆይተው…ወደሳንቹዋሪ ይዘዋት ይመጣሉ፡፡
‹‹ምንድነው የምታወራው ..?የቷ ልጅ?››
ሰውዬው አንዴ ዳግላስን አንዴ ደግሞ ወደመርከቡ የውስጠኛ በራፍ እያየ ለመናገር ጊዜ ወሰደ‹‹እየጠየቅኩህ እኮ ነው..የምን ልጅ?››
ድምፁን ቀነሰና …‹‹ሆቴል ስናገኝህ ከሆነች አፍሪካዊት ልጅ ጋር ነበርክ….፡፡ ከኤርፖርት አብራችሁ ወጥታችሁ ሆቴልም አንድ ክፍል ነው ያደራችሁት፡፡››ለምን ድምፁ ቀንሶ እንደሚያወራ አሁን ገባው፡፡ከሴት ጋር አንድ ክፍል ውስጥ ማደሩን ሚስቱ ሰምታ ግርግር እንዳትፈጥር ነው፡፡አሱ ግን ያ ብዙ አላስጨነቀውም፡፡
‹‹እርግጠኛ ነህ..እንደዛ አድርጌለሁ?››
‹‹አዎ እርግጠኛ ነኝ…ምን አልባት ስለአንተ ማንነት ያወቀችው ነገር ይኖር ይሆናል ብለን ስለሰጋን ልንለቃት አልፈለግንም፡፡››
‹‹እና አሁን ወደሴንቸዋሪ ከሚጓዘው ቡዱን ጋር እየወሰድናት ነው እያልከኝ ነው፡፡››
‹‹አዎ፡፡››
‹‹ሽጉጥህን ስጠኝ ፡፡››ኮሰተር ያለ ትዕዛዝ አስተላለፈ፡፡ሁሉም በያለበት ሽምቅቅ አሉ፡፡ዳግላስ ሽጉጥ ስጠኝ ካለ የሆነ ችግር ሊፈጠር እንደሆነ ሁሉም ያውቃሉ፡፡ሽጉጥ እጁ ከገባ ይተኩሳል፡፡ሲተኩስ ደግሞ አየር ላይ አይደለም..ወይ አንዱ ደረት ላይ ወይ ደግሞ ጭንቅላት ላይ ነው የሚያሳርፈው፡፡በሚንቀጠቀጡ እጆቹ ሽጉጡን ከጎኑ መዞ ሰጠው…ግንባሩ ላይ ደቀነበት፡፡
‹‹እንዴት አንድ ምንነቷን የማታውቃትን መንገደኛ ሴት እየነዱ ወደግዛቴ ይዘዋት እንዲመጡ ትዕዛዝ ታስተላልፋለህ….?ምን ተልዕኮ እንዳላት ታውቃለህ…?ማን እንዳሰማራትስ?››
‹‹ጌታዬ ከፍተኛ ጥንቃቄ አድርገናል…ሙሉ እቃዋን ሆነ ጠቅላላ ሰውነቷን አብጠርጥረን ፈትሸናል፡፡ አታስፈልግም ካልከን አሁን ባለችበት እንዲያስወግዶት ማድረግ እችላለሁ፡፡››በፍርሀት በራደና በሚንቀጠቀት ድምፅ ሊያስረዳው ሞከረ፡፡
‹‹አይ መጀመሪያ አንተን አስወግድህና ትዕዛዙን እራሴ አስተላላፋለሁ፡፡››የሽጉጡን መጠበቂያ አላቀቀ….እጠቱን ምላጩ ላይ አሳረፈ…በዚህ ቅፅበት ልጁ‹‹አባዬ…አባዬ›› እያለች የጀልባውን በራፉ ከፍታ ወደእሱ ተንደረደረች….ቶሎ ብሎ የደቀነውን ሽጉጥ ከሰውዬው ግንባር ላይ አላቀቀና ጠረጴዛ ላይ ወርውሮ ከተቀመጠበት በመነሳት ወደ ልጅ ተንደረደረ፡፡አቃፋትና አባበላት፡፡ዝም ስትል ወደ ታጣቂዎች ዞረና ትዕዛዙን አሰስተላለፈ‹‹ በሉ አሁን ጉዞ እንቀጥል፡፡ እስከአሁን ያባከነው ሰዓት ይበቃል ፡፡ዛሬ ካምፕ ገብተን ማደር አለብን፡፡››
‹‹እሺ ጌታዬ ..ልጅቷን በተመለከተ ትዛዙን ላስተላልፍ?፡፡››
እንደማሰብ አለና‹‹..አይ ያንን ዕድልማ አጥተኸዋል…አሁን እራሴ የሚሆነውን አደርጋለው፡፡››ብሎ ወደውስጥ ገባ…..ጀልባዋም ተንቀሳቀሰችና ጉዞ ጀመረች፡፡
ወዲያው ነበር እጃቸው ላይ ያለችውን ሴት ገድለው ማንም እንዳያገኛት አድርገው እንዲቀብሯት ላቲሲያ ለሚገኙት ገዳዬቹ ትዕዛዝ የስተላለፈው፡፡
ኮለምቢያ
/ላቲሲ(አማዞን ወንዝን ታካ የተመሰረተች በአሳ ምርቶ የምትጣወቅ ከተማ) ካርሎስ ከገዳይ አጋሮቹ ፈንጠር ብሎ አንድ ግዙፍ ዛፍ ስር ቁጭ ብሎ በማስታወሻ ደብተሩ ላይ የቀን ውሎውንና ገጠመኞቹን በምጥን ቃላት እያሰፈረ ሳለ በቡድኑ ሀለቃ ተጠራ፡፡ማስተወሻ ደብተሩን አጣጥፎ ጎኑ ያለው የጉዞ ቦርሳው ውስጥ ከተተና መሳሪያውን በአንድ ተከሻው አንጠልጥሎ ቦርሳውን በእጁ ይዞ ወደተጠራበት ቦታ ሄደ፡፡
ቀጥታ ‹‹ግባና ግደላት፡፡››የሚል ትዕዛዝ ነበር የሰጠው፡፡

‹‹ምን ?››ካርሎስ ሀላቀውን በድንጋጤ ጠየቀ፡፡

‹‹ትልቁ ሀለቃችን ትገደል ብሏል…ግባና ግደላት፡፡››ኮስተር ብሎ በድጋሚ ትዕዛዙን አስተላለፈ፡፡
‹‹እርግጠኛ ናችሁ ትገደል ብሏል?››

‹‹ሰውዬ ያምሀል እንዴ? እኔ የተሳሳተ ትዕዛዝ ሳስተላልፈ አይተሀኝ ታቃለህ..?ነው ወይስ ፈራህ?ከፈራህ ግድ የለም ሌላ ሰው በደስታ ያድርገዋል፡፡እኔ እኮ ስለምትወዳት በፍቅር እንድትገድላት እድሉን ልስጥህ ብዬ ነው እንጂ ሌሎች በደስታ የሚፈፅሙት ትዕዛዝ መሆኑን አጥቼው አይደለም …ምንም ቢሆን እሷን እዚህ ድረስ በማጓጓዙ ከአንተ እኩል የለፋ የለም፡፡››

✨ነጋብኝ ለ'ኔ✨

ነጋልህ ደግሞ ቀኔን ልተነጥቀው
የዛሬውንም እለት ልትቆጣጠረው
እኔ እንደፈረደብኝ ላንተ እንዳደለህ
ንገስ በቀልቤ ላይ እንደ ራስ ግዛትህ

አንተ የማሰቢያዬ ብቸኛ ገዳይ
እኔ ደካማ ፍጡር
ሌላ ትርፍ ሀሳብ እንደሌለኝ ነገር
ራሴን የሚያዞር የኑሮ ስንክሳር
በሁሉም ደቂቃ በሰከንዱ ቁጥር
የተቆጠጠርከው ማሰቢያ ናላዬን
ሌላ እንዳላስብ እንዳልኖር ኑሮዬን
ሌላውን ፍጥረት ሁሉ ችላ አስብለኸኝ
በቃ አንተን ብቻ እንዳስብ አረከኝ
አንተ ክፉ ጨካኝ

ደግሞ እኮ አታፍርም እውድሻለሁ ስትል
ልቤ አታሞ ስትደልቅ ስትውል
በሌለህበት ድምፅህ በጆሮዬ ሲያቃጭል
የማልወጣበት ማጥ ውስጥ ጥለኸኝ
ለኔ ምን ሊረባኝ እውድሻለው ብትለኝ
አንተ ክፉ ጨካኝ

አስኪ ልጠይቅህ ቆይማ ስማኝ
ፍቅር ለምንደነው ነፍስ የሚሰቅዘው
አላላውስ ብሎ ፈገግታ ሚነጥቀው
አንተን አንተን ብቻ አንተን ብቻ የሚለው

ቆይ እኔ ምለው
ማስደሰት አልነበረ የመውደድ አላማው
ምቾት እና እረፍት ሰዉ እንዲሰማው
ታዲያ የኛ ብቻ ተለየብን ምነው
ሰላማችንን መንሳት ሆነ እኮ ስራችን
በጎ ምክንያት ሳይሆን ሆንን መጠፋፊያችን



✍ናኒ እንደገጠመችው

ምን አልባት እኛ ያለን የሆነ ሰው ህልሙ ነው!
ምን አልባት እኛ ያለን የሆነ ሰው ፀሎቱ ነው !
ምን አልባት እኛ ያለፈን የማይጠቅመን ነው!
ምን አልባት ያሳመመን ሊያስተምረን ነው!
ምን አልባት የሆንነው የሆኑትን እንድንረዳ ነው !
ምን አልባት የተበለሻሸው እንድንቀያይረው ነው!
ምን አልባት አማራጭ ያጣነው አማራጭ እንድናመጣ ነው !

እናንተስ አጫውቱን እስቲ በምድር ላይ የትኛውን ገጠመኛችሁን ትወዱታላችሁ ???????

ጠላ እየጠጣን ከጓደኞቼ ጋ ተሰባስበን እየቀደድን ሳለ ፦

ምድር ላይ የትኛውን ገጠመኝህን በይበልጥ ትወዳዋለህ የሚል ቀደዳ ጀመርን

ፍሬንድ ቀጠለ

"አንድ እለት እሁድ ጠዋት እናቴ ቡና እየጠጣች ፣ እየመከረችኝ ፣ እየመረቀችኝ ፣ እየሰደበችኝ ሳለ

በጣምምም ደስስ የሚልሽ ምን ብታገኝ ነው አልኳት አጠያየቄ ድንገት ነበር

ላሊበላ ፣ አክሱም ጽዮን ፣ ውቅሮ ማርያም ካዲ ብሄድ ደስ ይለኛል አለቺኝ

ፊቷ ላይ ያለው ምኞት የደስታ ዳር ይመስል ነበር። ። በነጋታው ስጣደፍ ሄጄ ቢሮ አንድ መቶ ሺ ብር ተበደርኩ ፍቃድ ወሰድኩ

ሎተሪ ደረሰኝ ብያት ላሊበላ ፣ አክሱም ጽዮን ፣ ውቅሮ ማርያም ካዲ ወሰድኳት ደስስ አላት ፀለየች ፣ ለነዲያን መፀወተች ፣ እጄን ይዛ መረቀቺኝ ።

ከዛ ከተመለስን በኋላ ሶስት ወርም አልቆየች ትንሽ አሞት ሞተችብኝ። ሳለቅስ ፣ ሳዝን ያፅናናኝ እና ያበረታኝ ህልሟን ማሳከቴ ነበር

ቀጠለ ሌላ ፍሬንድ ፦

"አንድ ቀን ክላስ ቀጥቼ ዩኒፎርሜን እንደለበስኩ ጠላ ቤት ደቅ ብዬ አባቴ ከጓደኞቹ ጋር ከች አለ ሳየው ስካሬ ጠፋ ።

ልጄ ነው ብሎ ለፍሬንዶቹ አስዋወቀኝ ። ሃይለኛ ስለነበር እዛው ካልገደልኩ ይላል ብዬ ነበር። ምንም አላለኝም ። እንደውም የጠጣሁበትን ከነ ፍሬንዶቼ ከፈለልኝ ። ቀድሜው ወጣሁ ፦

አላመንኩትም የሚገድለኝን አገዳደል እያሰብኩ ስፈራ ስቸር እቤት አምሽቼ ገባሁ ። እሱ ምንም አላለኝም ።

በሳምንቱ "ጋሻው ዛሬ ትምህርት የለህም አይደል "

"አዎ"
"በቃ ዛሬ አብረን እንዋል አለኝ" እሺ ብዬው የሚሰራበት
አብረን ሄድን

ውሎውን አዋለኝ ። የሆነ ህንፃ ይጠብቃል ፣ ህንፃው ጋ የሚቆም መኪና ይጠብቃል ፣ መኪና ያጥባል ።

የጠበቀበትን እና ያጠበበትን ብር እንዲሰጡት ደጅ ይጠናል ፤ ትንሹም ትልቁም ይጠራዋል ፣ ያዙታል ያን ቀን አባቴ በጣም አሳዘነኝ

ከፊቱ ገሸሽ ብዬ አለቀስኩ

እንዴት እንደሚያሳድገኝ ያኔ ነው የገባኝ ። ምን እያለ እንደመከረኝ ፣ በእኔ ጉዳይ ለምን እንደሚናደድ ገባኝ

የዛ ቀን ህይወቴ ተቀየረ ።

ሌላ ፍሬንድ ቀጠለ ፦

"አንድ ቀን እቃ ጠፍቶኝ ቤታችንን ሳምሰው
የታናሽ እህቴ ዲያሪ አገኘሁት በማላውቀው ምክንያት የማስሰውን ነገር ትቼ ደቅ ብዬ ማንበብ ስጀምር ።

ጥጋቤ ፣ ድፍረቴ እልሄ ተነፈሰ ። የግሩፕ ጠብ አጓጉል ውሎዬ ጣጣ ለመጀመሪያ ጊዜ ገባኝ። ለመጀመሪያ ጊዜ መፍራት ጀመርኩ ፤ ለቤተሰባችን ምን ያህል እንደማስፈልግ ማስታወሻዋ ነገረኝ"

ለካ አንዳንድ ቀን ብቻውን ዘመን ያህላል !!
© Adhanom Mitiku

‹‹እሺ በቃ ቸቸው… ወደፖሊስ ጣቢያው ግቢ እየገቡ ነው….››ዘጋችውና ትኩረቷን ሰብስባ እነሱን መከታተሉ ላይ አተኮረች፡፡ቀጥታ ተጋብዘው እንደሚሄዱ ነገር ፊት ለፊት ለጉዳይ ግቢ ውስጥ ያሉትንና ወዲህ ወዲያ በሚተረማመሱት ሰዎች መካከል እየተሸለኮለኩ በማለፍ አንደኛ ፎቅ ላይ ወደሚገኘው የኩማደሩ ቢሮ እየሄዱ ነው፡፡የአንደኛ ፎቅ ወለል ግራውንድ ላይ እንዳለው በሰው የተጨናነቀ እና ትርምስ ያለበት አልነበረም፡፡ቢሆንም ግን ወንበር ላይ ቁጭ ብለው ተራቸውን የሚጠብቁ 5 የሚሆኑ ባለጉዳዬች ነበሩ፡፡መንትዬዎችም ቀጥታ ክፍት ወዳለው ወንበር ሄዱና በስነስርአት ተቀምጠው አካባቢውን መቃኘት ጀመሩ፡፡ያለምንም ንግግር አስር ደቂቃ አለፈ፡፡በትዕግስት እየጠበቁ ነው፡፡በራፉ ሲከፈት ወዲያው ኑሀሚ በእጇ የያዘችውን ፍሬ ነገር ወደአፏ ወረወረችና ዋጠችው፡፡ውስጥ ያለው ባለጉዳይ ሲወጣ..‹‹‹ልቀቀኝ ..አድኑኝ ልቀቀኝ…እያለች.ወደተከፈተው በራፍ መንደርደር ጀመረች፡፡አካባቢው ላይ የነበሩ ሰዎች ሁሉ በድንጋጤ ከተቀመጡበት ብድግ ብድግ አሉ፡፡በተከፈተው በራፍ ተንደርድራ ወደውስጥ ስትገባ ናኦል..‹‹እህቴን ..እህቴ ምን ነካሽ..?እህቴ ተረጋጊ.. ያምሻል…?››እያለ ተከትሏት ገባ፡፡ግዙፉና ባለቦርጫሙ ኮማንደር በተቀመጠበት አይኖቹን አፍጥጦ በትኩረት እየተካሔደ ያለውን ነገር እየተመለከተ ነው፡፡ክፍት የሆነው በራፉ ግማሽ ደርዘን በሆኑ ሰዎች ታጥሯል፡፡ከዛ ኑሀሚ ድንገት ተዝለፍልፋ ወደቀች፡፡ተንቀጠቀጠችና በአፏ አረፋ ደፈቀች፡፡በራፉ ላይ የተኮለኮሉት ወደውስጥ ተንደረደሩ፡፡ ኮማንደሩ የክብር ወንበሩን ለቆ እነሱ ወዳሉበት ሮጠ፡፡አረፋ እየደፈቀች ያለችው ኑሀሚ ሊይዟት ስራ የደረፈሱትን ሰዎች እየገፈተረች.. ተስባ ጠረጴዛ ስር ገባች፡፡ናኦል..‹‹እህቴን አድኑልኝ እህቴን..››እያለ ተከትሎት ጠረጴዛው ስር ገባ፡፡በአንድ እጁ እሷን እየጎተተ በሌላው እጁ የያዘውን ስውር መሳሪያ ከውሰጠኛው የጠረጳዛው ኮርነር ላይ አጣበቀው..ግማሹ እግሯን ግማሹ እጇን ይዘው ስበው አወጣት..እሱም ተከትሎት ወጣ፡፡
‹‹.የሚጥል በሽታ ነው ያለባት፡፡ስትበሳጭ ይነሳበታል…››ክብሪት ተባለ…ተፈልጎ መጣና እየጫሩ ሰለፈሩን እንድታሸት አደረጉ፡፡ውሀ በማምጣት ግንባሯን እና ልቧ አካባቢ በማፍሰስ እንድትራጋጋ ተሞከረ ፡፡ከእንቅልፍ አንደባነነ ሰው እንደመንቃት አለችና ዙሪያውን በድንጋጤ ተመለከተች››በቃ ዞር በሉላት…ውጡ ከቢሮ…››ኮማንዳሩ በአስፈሪ ድምፅ ከልጆቹ በስተቀር ቢሮ የገቡትን ሰዎች አስወጣና ወንበር ስቦ እንዲቀመጡ በማድረግ ወደቦታው ሔዶ ወንበሩ ላይ ተቀምጦ ፡፡ለ5 ደቂቃ በመገረምና በአድናቆት ሲያያቸው ከቆየ በኃላ..
‹‹እሺ አሁን ተሻለሽ?››ሲል ጠየቃት፡፡
‹‹አዎ ኮማንደር..ይቅርታ ቢሮህን ረበሽን አይደል?››
‹‹አይ ምንም አይደለል…ግን ምን ሆነሽ ነው?››
‹‹ኮምንደር እህቴ ስትበሳጭ ሁሌ ነው የሚያማት…››ናአል ቀድሞ መልስ ሰጠላት፡፡.
‹‹ምን አበሳጫት…››
‹‹እዚህ እንምጣ ስትለኝ እምቢ ስላልኳት በእኔ ተበሳጭታ ነው፡፡››
‹‹ለምንድነበር እኔ ጋር መምጣት የፈለጋችሁት?››
‹‹ሮንድ የሚዞሩ የሰፈር ሰዎች አንዳንዴ የተኛንበት ቦታ ድረስ መጥተው ይረብሹናል..ሌባ እያሉ ይሰድቡናል፤ከተኛንበትም ያስነሱናል፡፡እና እኛ የት እንሂድ…?አትንኳቸው እንሱ ሌባ አይደሉም እንድትሉልን ነው፡፡››ኑሀሚ አስረዳች፡፡
‹‹ታዲያ አንተ እንዳትመጣ ለምን ፈለክ?››
‹‹አይ ሮንዶቹን የሚልኮቸው ፖሊሶች ናቸው ..ብንከሳቸውም እንደውም በእልክ ከሰፈሩ ሙሉ በሙሉ ያባርሩናል ብዬ ፈርቼ ነው፡፡››
‹‹እና አንተ ፖሊስ ፍትህ ያስከብራል ብለህ አታምንም?››
‹‹አይ.. ብር ላላቸው ሰዎችማ ያስከብራል…፡፡››
ኮማንደሩ በፍፅም መደነቅ ከት ብሎ ሳቀ….ስልኩን አነሳና ደወለ‹‹ሄሎ ሳጄን አንዴ ቢሮ ና፡፡››
ከ2 ደቂቃ በኃላ የተጠራው ሳጂን መጣ
‹‹ሳጂን እነዚህን ልጆች ታውቃቸዋለህ….?››
ሳጂኑ  ልጆቹን እያፈራረቀ ትኩር ብሎ አያቸው…ፀዳ ቢሉበትም ያውቃቸዋል… ‹‹አዎ አውቃቸዋለው፡፡›› መለሰ፡፡
‹‹ሮንድ የሚዞሩ የሰፈር ሰዎች እያንገላቱን ነው የሚል ክስ አላቸው፡፡››
‹‹እያንገላቱን..እነማን ናቸው?››
‹‹እኛ በስም አናውቃቸውም..ሮንድ መሆናቸውን ብቻ ነው የምናውቀው፡፡›› ኑሀሚ ነች ተናጋሪዋ፡፡
‹‹በቃ ሳጆን ሮንድ ለሚያሰማሩ የቀበሌ ሰዎች ንገራቸው፡፡በተለይ እነዚህን ሁለት ልጆች እንዳይነኳቸው፡፡እናንተም ከአሁን ወዲህ ምንም አይነት ችግር ካጋጠማችሁ…ማለቴ ሮንድም ሆነ ሌላ ማንም ሰው ሊተናኮላችሁ ከሞከረ መጥታችው ቀጥታ ለሳጅን ንገሩት..እሱ ሁሉን ነገር ያስተካክልላችኋል ..አይደል ሳጅን?››
‹‹በትክክል ኮማንደር››ብሎ ትዕዛዙን ተቀብሎ ወታደራዊ ሰላምታውን ሰጥቶ ወጥቶ ሄደ፡፡
…‹‹በሉ አሁን መሄድ ትችላላቸሁ፡፡››
‹‹ኮማንደር እናመሰግናለን..እግዜር ይስጥልን፡፡››ብለው ተያይዘው ወጡ፡፡ኮማንደር ሌላ ባለጉዳይ እንዳይገባ ቶሎ ብሎ ቢሮውን ከውስጥ ቀረቀረና ወለል ላይ ተንበርክኮ ጠረጴዛ ስር ገባ፡፡ፈለገ አገኘው፡፡ በስነስርአት ትክክለኛው ቦታ ላይ ተቀምጧል፡፡ አነሳው..እና ወጣ፡፡ስልኩን አንሰቶ ደወለ
‹‹ሀለቃ፡፡››
‹‹እሺ እየተመለከትኳችሁ ነበረ እኮ፡፡››
‹‹ልጆቹ  መአተኞች  ናቸው፡፡እያወቅኩ  እራሱ  እኮ  አሳመኑኝ፡፡ በምን  አይንሽ  አየሻቸው?…ይገርማል፡፡››

‹‹አንድ ወር ሙሉ የቀንና ሌት ውሎቸውን ተከታትዬለሁ፡፡ሁሉንም መስፈርቶቼን የሚያማሉ እንደሆነ እርግጠኛ ነበርኩ፡፡ይሄው የመጨረሻ ፈተናውን አልፈዋል፡፡ እግዲህ እነዚህን ለአንድ ስድስት ወር ሲሰለጥኑ ምን አይነት እሳት የላሱ ሰላዬች እንደሚወጣቸው መገመት ቀላል ነው፡፡››የሚል አስተያየት ነበር የሰጠችው፡፡
‹‹በዛ ጥርጥር የለኝም…››
‹‹ኩማንደር በፈተናው ስለተባበርከኝ አመሰገናለሁ፡፡››
‹‹ሀለቃ….ለእንደዚህ አይነት ለሀገር ወሳኝ ለሆነ ሰራ የራሴን የሆነ ጥቂትም ቢሆን አስተዋፅኦ እንዳበረክት እድሉን ስላገኘው እኔ ነኝ ክብር የሚሰማኝ፡፡››
‹‹እሺቸው፡› ስልኩተዘጋ፡
ይሄ ለስለላ ተግባር ብቁ እንዲሆኑ ያስቻላቸው የመጀመሪያ የተግባር ፈተናቸው ነበር፡፡
ከዚህ ሁሉ ረጅም የልጅነት የመከራ ወቅት ትዝታዋን ስታመነዥግ ለሳዕታት ስላሳለፍች አእምሮዋንም ደከማትና አይኖቾን ከደነች…ወዲያው እንቅልፍ ይዞት ጭልጥ አለ፡፡

ይቀጥላል
ቻናላችንን  ይቀላቀሉ👇👇
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
https://t.me/manbabemulusewyaderegal
♥️♥️♥️♥️♥️❤️❤️

በዛን ቀን እስከ እኩለ ለሊት ቢጠብቋትም ምስራቅ ተመልሳ አልመጣችም ነበር፡፡ናኦል በጣም ቅር ቢለውም ኑሀሚ ግን ብዙም አልከፋትም፡፡እንደውም የወንድሟን ትኩረት ስለተሻማቻት እያበሳጨቻት ነበር፡፡በማግስቱ ጥዋት አንድ ሰዓት ከመሆኑ በፊት ግን ከእንቅልፋቸው ወዝውዛ የቀሰቀሰቻቸው እሷ ነበረች፡፡ናኦል አይኑን ገልጦ እሷ መሆኗን ሲያውቅ በደስታ ዘሎ ተጠመጠመባትና ጉንጫን ሳማት‹‹ማትመለሺ መስሎኝ ደንግጬ ነበር፡፡››
‹‹ምን ያስደነግጥሀል..?እስከዛሬ ከእሷ ጋር የኖርክ አስመሰልከው፡፡››ኑሀሚ በብስጭት መለሰችለት፡፡
‹‹እህቴ ቃል ገብተሸልኝ ነበር አይደል?››
‹‹እሺ..እንዳልክ፡፡››
‹‹እሺ በእኔ መጨቃጨቁን አቁሙና ተነሱ…ጥሩ ጨላ የሚያስገኝ ስራ ትሰራላችሁ፡፡››
‹‹ምንድነው ?ወንጀል እንዳይሆን?››
‹‹ጎዳና እየኖራችሁ ወንጀል ምናምን ትላላችሁ እንዴ…?ወንጀለኛ እናንተ ሳትሆኑ እናንተን እዚህ ጓዳና ላይ የጣላችሁ ስርአት ነው፡፡ ወንጀለኛ እናንተን ትራፊ እየለቃቀማችሁ እንድትኖሩ አይቶ እንዳላ የሚያልፋችሁ ማህበረሰቡ ነው፤እንጂ እናንተ ለመኖርና ህይወታችሁን ለማቆየት ስትሉ የምትሰሩት ነገር በምንም አይንት ወንጀል ሊባል አይችልም፡፡››
‹‹ትክክል ልትሆኚ ትችያለሽ፡፡ግን ዛፓዎች እጅ ከፍንጅ ሲይዙን እንደዛ ብለው አያልፉንም፡፡ስንሰርቅ ከያዙን ሌባ ፤ ስንገድል ካገኙን ገዳይ ብለው ማሰራቸው አይቀርም፡፡››
‹‹አ…እንግዲያው አለመያዝ ነዋ፡፡አሁን በምትሰሩት ስራ የምታገኙት ለእያንዳንዳችሁ አንድ አንድ ሺ ብር ነው፡፡ትሰራላችሁ ወይስ አትሰሩም…፡፡?›› በወቅቱ ያንን የስራ ግብዣ ከአንደበቷ ሲሰሙ ሁለቱም ጆሮቸውን ነበር ማመን ያቃታቸው፡፡
‹‹እውነትሽን ነው እህቴ?››ናኦል በጉጉት ጠየቃት ፡፡
‹‹አዎ እውነቴን ነው፡፡››
‹‹እህቴ  እንሳራለን  አይደል…?ሁለት  ሺ ብር  እኮ  ብዙ  ነው፡፡ብዙ  ምግብ  ቡዙ  ልብስ ይገዛልናል፡፡››
ኑሀሚ ዝም ነበረ ያለችው  ..ዝም ስላለች ደግሞ ናኦል አልከፋውም…..ዝም ካለች ወደመስማማቱ እያዘነበለች ነው ሲል ነበር ያሰበው‹‹ተስማምተናል..ስራው ምንድነው?፡፡››
ከኪሷ ጠፍጣፋ የእጅ ሰዓት ምታክል ነገር አወጣችና..‹‹ኩማደር ከዲርን ታውቁታላችሁ…?››
‹‹አዎ እዚህ ሰፈር እሱን የማያውቅ አለ እንዴ..?የእኛ ሰፈር የፖሊስ አዛዥ ነው…፡፡››
‹‹ጥሩ ወደእሱ ቢሮ ትሄዱና የሆነ አሳማኝ ምከንያት ፈጥራችሁ ቢሮው በመግባት ይሄንን ጠረጴዛው ስር ማንም እንዳያየው አድርጋችሁ በማይገኝበት ቦታ ታስቀምጣላችሁ…፡፡››

‹‹እንዴ ምንድነው?ፈንጅ ነው እንዴ?››ኑሀሚ አልፎ አልፎ በፊልም የምታያቸው የአሸባሪዎች የጥቃት አይነቶች ትዝ አላት፡፡
‹‹አረ አይደለም…ይህ ድምፅ መቅጃ ነው፡፡የሚያወራውንና ቢሮ ቁጭ ብሎ ሚሰራውን ስራ ማወቅ ፈልጋለሁ?››
ገራ ገባቸው‹‹ምነው ….ስራውን አትፈልጉም?››
‹‹አይ እሱማ እንፈልጋለን..አንቺ ግን ምን ያደርግልሻል…?››ናኦል እንደማባበል ብሎ ጠየቃት፡፡
‹‹ወንድሜ ከመጀመሪያውም እኮ ይህቺን ልጅ እንዳላመንኳት ነግሬህ ነበር… ምኗም እኮ ቦርኮ አይመስልም፡፡››

ምስራቅ የኑሀሚን ንጭንጭ ችላ ብላ ስለጉዳዩ ማስረዳቷን ቀጠለችበት ‹‹ኮማንደሩ ወንድሜን ሌባ ነው ብሎ አሳስሮብኛል፡፡የሆነ ህገወጥ ነገር ሲሰራ ወይ ጉቦ ሊቀበል ሲደራደር የሚያሳይ የድምፅ መረጃ ባገኝ በዛ አስፈራርቼ ወንድሜን ላስፈታ ችላለሁ፡፡.››
ኑሀሚ ማውራት ጀመረች‹‹እሺ እንሳረለን….ግን….?››
‹‹ግን ምን እህቴ?››ናኦል እህቱ ነገሩን አወሳስባ እንዳታሰነካክለው ሰጋ፡፡
‹‹ስራው ከባድ ነው…ዛፓዎችን ስናጭበርበር ከተያዝን አደጋው ከባድ ነው..››
‹‹በእኔ ይሁንብሽ እህቴ… አንያዝም፡፡እንደውም እኔ ለብቻዬ አደርገዋለው፡፡››
ኑሀሚን ኮስተር ብላ‹‹አይ እንደዛ አይሆንም.. ምናደርግ ከሆነ አብረን ነው የምናደርገው፡፡ የምትከፍይን ገንዘብ ግን ከስራው አንፃር በቂ አይደለም፡፡ለእያንዳንዳችን ሁለት ሁለት ሺ ብር በጠቅላላው አራት ሺብር ትክፍይናለሽ፡፡››አለቻት
ናኦል ደነገጠ‹‹እህቴ ምን ነካሽ…?ያን ሁሉ ብር ከየት ታመጣለች….? ደግሞ ያን ሁሉ ነገር አድርጋልን..ልብስ አልብሳን…አረ ሁለት ሺ ብሩ ይበቃናል…አታያትም እንዴት…››
ምስራቅ ፈገግ አለች…ወደናኦል ተራመደችና ጭንቅላቱን ደባበሰችውና ‹‹ጓረምሳው ስለሰብክልኝ አመሰግናለው፡፡እህትህ እውነቷን ነው፡፡ከስራው አንፃር ክፍያው አንሷል››አለችና እጆን ወደኪሷ ሰዳ የታሰረ ብር መዥርጣ በማውጣት የተወሰነውን ቆጥራ ከውስጡ መዘዘችና‹‹‹ይሄው ሁለት ሺ ብር ነው…ስራውን ስታጠናቅቁ ደግሞ ቀሪው ሁለት ሺ ብር ሰጣችኋለው፡፡ነብሯ ብሩን ተቀበይ..እንደማየው ሀለቃዋ አንቺ ነሽ፡፡››አለቻትና ብሩን እጇ ላይ አሰቀመጠችላት፡፡
ኑሀሜ ኮስተር እንዳለች ብሩን ተቀበለቻትና ቆጠረችው…ሁለት ሺ ብር መሆኑን ካረጋጠች በኃላ ኪሷ ከተተች…፡፡
‹‹በሉ ማታ ተመልሼ እመጣለሁ፡፡››ብላቸው ጥላቸው ሄደች፡፡
መንትዬችም እንዴት አድርገው ፖሊስ ጣቢያ እንደሚገቡ፤ እንዴት አድረገው የኮማንደሩ በሮ ዘልቀው መግባትና የተሰጣቸውን ሚስጥራዊ ድምፅ መቅረጫ ትክክለኛ ቦታ ማስቀመጥ እንደሚችሉ ለአንድ ሰዓት ያህል ከተማከሩና በመጨረሻ በእቅዳቸው ላይ ሙሉ በሙሉ ከተስማሙ በኃላ ተያይዘው ወደፖሊስ ጣበያው ሄዱ፡፡
ምስራቅ መንትያዎቹ ለአንድ ሰዓት ያን ሁሉ ሲከራከሩ በሆነ ነገር ሲሳማሙ በሌላው ደግሞ ሲጨቃጨቁና የመጨረሻውን እቅዳቸው ላይ ሲስማሙ ሁሉ ካፌ በረንዳ ላይ ቁጭ ብላ በሞባይሏ እየተከታተለቻቸው ነበር፡፡ጥዋት ለሁለቱም ገዝታ የሰጠቻቸው ቢጃማ ውስጥ የተቀበረ ረቂቅ ድምፅና መስል ጭምር በመቅረፅ በስልኳ ሚያስተላልፍ መሳሪያ ነበር፡፡ዝግጅታቸውን ጨርሰው የመጨረሻ ተልዕኳቸውን ወደሚፈፅሙበት ፓሊስ ጣቢያ ሲያመሩ …መከታተሏን ሳታቋርጥ እጇን ወደፔስታሏ በመላክ አንድ ሌላ አነስተኛ ሞባይል በማውጣት ደወለች፡፡
‹‹ሄሎ ኩማንደር?››
‹‹ሄሎ ሀለቃ እንዴት ነሽ?››
‹‹አለው ሚዳቆዎቹ ወደአንተ እየመጡ ነው››
‹‹እሺ ..እስቲ ይወጡት እንደሆነ እንያ፡፡››