“ለምን ጌታ ሆይ፥ ጌታ ሆይ፥ ትሉኛላችሁ፥ እኔ የምላችሁንም አታደርጉም?” ይላል። “በከንፈሮቻቸው የሚወዱና ልባቸው ከጌታ የራቀ ሕዝብ” ሌላ ሕዝብ ነው፥ በሌላም የሚታመኑ፥ ራሳቸውንም ለሌላ በፈቃዳቸው የሸጡ፤ የጌታን ትእዛዛት የሚፈጽሙ ግን በእያንዳንዱ ተግባር እርሱ የሚፈልገውን በማድረግና የጌታን ስም በተከታታይ በመጥራት “ይመሰክራሉ”፤ በሚታመኑበት በእርሱም ለሚመሰክሩት በሥራ “ይመሰክራሉ”፥ እነርሱ “ሥጋን ከምኞቱና ከፍላጎቱ ጋር የሰቀሉት” ናቸውና። “በመንፈስ ብንኖር፥ ደግሞ በመንፈስ እንመላለስ።” ቀሌምንጦስ ዘእስክንድርያ (ዓ.ም. 195) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 2 ገጽ 417

መናዘዝ የክብር መጀመሪያ እንጂ የዘውዱ ሙሉ ዋጋ አይደለም፤ ምስጋናችንንም አያሟላም፥ ክብራችንን ግን ይጀምራል፤ “እስከ መጨረሻ የሚጸና እርሱ ይድናል” ተብሎ እንደተጻፈ፥ ከመጨረሻው በፊት ያለው ማንኛውም ነገር ወደ ድኅነት ጫፍ የምንወጣበት እርምጃ እንጂ የመውጣቱ ሙሉ ውጤት አስቀድሞ የተገኘበት የመጨረሻ ነጥብ አይደለም። መናዘዝን ያደረገ ነው፤ ከመናዘዙ በኋላ ግን አደጋው ይበልጣል፥ ጠላት የበለጠ ይበሳልና። ቄፕሪያን (ዓ.ም. 250) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 5 ገጽ 428
VIII. የመጀመሪያዋ ቤተ ክርስቲያን ድኅነትን እንዴት ሰበከች
ነገር ግን በመጀመሪያ በደማስቆ፥ በኢየሩሳሌምም፥ በይሁዳም አገር ሁሉ፥ ከዚያም ለአሕዛብ ንስሐ እንዲገቡና ወደ እግዚአብሔር እንዲመለሱ ለንስሐ የሚገባ ሥራ እንዲሠሩ ነገርኳቸው። የሐዋርያት ሥራ 26:20
እንግዲህ ሐሳብህን ከቅድመ-ግምትህ ሁሉ አጽዳና የሚያታልልህን ልማድ አስወግድ፥ አዲስ መልእክት ልትሰማ እንደሆነ ከጅማሬው አዲስ ሰው ሁን። ለዲዮግኔጦስ የተላከ ደብዳቤ (ዓ.ም. 125-200) ምዕራፍ 2
ሁለት መንገዶች አሉ፥ አንዱ የሕይወት አንዱም የሞት፥ በሁለቱ መንገዶች መካከል ግን ትልቅ ልዩነት አለ። እንግዲህ የሕይወት መንገድ ይህ ነው፥ በመጀመሪያ፥ የፈጠረህን እግዚአብሔርን ትወዳለህ፤ ሁለተኛ፥ ባልንጀራህን እንደ ራስህ ትወዳለህ፥ ለሌላውም በራስህ ላይ እንዲደረግ የማትፈልገውን አታደርግም። ከእነዚህም አባባሎች ትምህርቱ ይህ ነው፥ የሚረግሙህን ትባርካለህ፥ ለጠላቶችህም ትጸልያለህ፥ ለሚያሳድዱህም ትጾማለህ። ለሚወዱህስ ብትወድዱ ምን ዋጋ አለው? አሕዛብም እንዲሁ አያደርጉምን? የሚጠሉአችሁን ግን ውደዱ፥ ጠላትም አይኖርባችሁም። ከሥጋዊና ዓለማዊ ምኞት ራቁ። ቀኝ ጉንጭህን የሚመታህ ሌላውንም ወደ እርሱ መልስ፥ ፍጹም ትሆናለህ። አንድ ምዕራፍ የሚወስድህ ከእርሱ ጋር ሁለት ሂድ። ልብስህን የሚወስድብህ መጎናጸፊያህንም ስጠው። ያንተ የሆነውን ከሚወስድብህ አትጠይቅ፥ በእርግጥ አትችልምና። ለሚለምንህ ሁሉ ስጥ፥ አትጠይቅም፤ አብ ለሁሉም ከበረከታችን (ነፃ ስጦታ) እንዲሰጥ ይወዳል። ዲዳኬ (ዓ.ም. 80-140) ምዕራፍ 1
IX. መናፍቃን ድኅነትን እንዴት ሰበኩ
ግኖስቲኮች እንደሚሉት፣ ሥጋዊ ሰዎች በሥጋዊ ነገሮች ይማራሉ—በሥራቸውና ባልተሟላ እምነት ላይ የተመሰረቱና ፍጹም እውቀት የሌላቸው ሰዎች ማለት ነው። እኛ የቤተክርስቲያን ሰዎች፣ እነርሱ እንደሚሉት፣ እነዚህ ሰዎች ነን። ስለዚህም መልካም ሥራዎች ለእኛ አስፈላጊ እንደሆኑ ይናገራሉ፤ አለበለዚያ ድኅነት እንደማይኖረን ያምናሉ። ነገር ግን ስለ ራሳቸው፣ በመንፈሳዊ ተፈጥሮአቸው ምክንያት፣ በምግባር ሳይሆን በእርግጠኝነትና ሙሉ በሙሉ እንደሚድኑ ይናገራሉ።ኢራኒዎስ (ዓ.ም. 180) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 1 ገጽ 324
ሌሎች [ግኖስቲኮች] ደግሞ፣ ሥጋዊ ነገሮች ለሥጋዊ ተፈጥሮ፣ መንፈሳዊ ነገሮች ደግሞ ለመንፈሳዊ ተፈጥሮ መቅረብ እንዳለባቸው በመናገር፣ በከፍተኛ ስግብግብነት ለሥጋዊ ምኞታቸው ይዳሉ። እነርሱ [ግኖስቲኮች] እኛ (ቤተክርስቲያን) ጸጋን ለጊዜያዊ ጥቅም ብቻ እንደምንቀበልና ስለዚህም እንደሚወሰድብን ይናገራሉ። ነገር ግን እነርሱ ራሳቸው ጸጋን ከላይ በማይነገርና በማይገለጽ መንገድ እንደተቀበሉትና እንደራሳቸው ልዩ ንብረት አድርገው ይቆጥሩታል፤ በዚህም ምክንያት ተጨማሪ ጸጋ እንደሚሰጣቸው ያምናሉ።ኢራኒዎስ (ዓ.ም. 180) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 1 ገጽ 324

የመናፍቃን] ጽሑፎች እንዲህ ይላሉ፡ ኢየሱስ ለደቀ መዛሙርቱና ለሐዋርያቱ በምስጢርና ለብቻቸው ይናገር ነበር። እነርሱም የተማሩትን ለሚገባቸውና ለሚያምኑ ሰዎች ለማስተላለፍ ፈቃድ ጠየቁና ተፈቀደላቸው። ድኅነት በእምነትና በፍቅር የሚገኝ ቢሆንም፣ ሌሎች ነገሮች በባህሪያቸው ግድ የለሾች ሲሆኑ፣ በሰዎች አስተያየት አንዳንዶቹ ጥሩ፣ አንዳንዶቹ ደግሞ ክፉ ተብለው ይወሰዳሉ። በእውነቱ በባህሪው ክፉ የሆነ ነገር የለም።ኢራኒዎስ (ዓ.ም. 180) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 1 ገጽ 351
እግዚአብሔር ሊፈራ አይገባም ይላሉ፤ ስለዚህ ሁሉም ነገር በእነርሱ እይታ ነፃና ያልተገደበ ነው። እግዚአብሔር የማይፈራው ግን ከየት ነው? እግዚአብሔር በሌለበት። እግዚአብሔር በሌለበት ደግሞ እውነትም የለም። እውነት በሌለበት ደግሞ በተፈጥሮ እንደነርሱ ያለ ዲሲፕሊን አለ። ቴርቱሊያን (ዓ.ም. 198) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 3 ገጽ 264-265
ማርሲዮን አምላኩን ከባድና ፈራጅ አድርጎ ከማየት አስወግዶታል። . . ምንም የማይቆጣ፣ የማይናደድ፣ የማይቀጣ፣ በገሃነም እሳትና በውጭኛው ጨለማ የጥርስ መፋጨት ያላዘጋጀ የተሻለ አምላክ ተገኝቷል! እርሱ ሙሉ በሙሉ ጥሩ ነው። በደልን በቃል ብቻ ይከለክላል። እርሱን እንደምታከብሩ ለማሳየትና ለማስመሰል ብቻ ክብር ልትሰጡት ከፈለጋችሁ እርሱ በእናንተ ውስጥ ነው፤ ፍርሃታችሁን ግን አይፈልግም። ስለዚህ የማርሲዮናውያን በእንደዚህ ዓይነት ማስመሰል ስለሚረኩ፣ አምላካቸውን በጭራሽ አይፈሩም።ቴርቱሊያን (ዓ.ም. 198) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 3 ገጽ 291-292
“አትታለሉ፣ እግዚአብሔር አይዘበትበትም።” የማርሲዮን [የግኖስቲክ መናፍቅ] አምላክ ግን ሊዘበትበት ይችላል፤ እንዴት እንደሚቆጣ ወይም እንዴት በቀል እንደሚወስድ አያውቅምና።ቴርቱሊያን (ዓ.ም. 198) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 3 ገጽ 438
በዚህ ምክንያት እነርሱ [የቫለንቲኑስ መናፍቃን] ለራሳቸው ሥራ አስፈላጊ እንደሆኑ አድርገው አይመለከቱም፥ ወይም ማንኛውንም የግዴታ ጥሪ አያከብሩም፥ በምንም ዓይነት ምክንያት በምኞታቸው በሚስማማ ማንኛውም ሰበብ የሰማዕትነትን አስፈላጊነት እንኳን ያስወግዳሉ። ቴርቱሊያን (ዓ.ም. 198) ከአኒቅያ በፊት ያሉ አባቶች ጥራዝ 3 ገጽ